Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
A.Kaliszewski,Nostalgiastylu.NeoklasycyzmlirykipolskiejXXwiekuwkrytyce,badaniach
ipoetykachimmanentnych,Kraków2007,ISBN978-83-233-2311-2,©byA.Kaliszewski&WUJ
28
PrzywołanawpoprzednimpodrozdzialeEncyklopediaBritannicaujmujeobater-
miny(klasycyzm,neoklasycyzm)wjednymhaśleizaznacza,że„stosowanesączęsto
zamiennie”,przyczymterminneoklasycyzmmazakreswęższy,„zawszeodnosisiędo
sztukipowstałejwźniejszychepokach,leczinspirowanejantykiem”.Przechodząc
doterminuneoklasycyzmjakonazwyhistorycznej,autorzyhasłakwitująproblem
jednymzdaniem:„napoczątkuXXwiekuT.S.EliotirzecznicyNowejKrytykibyli
niekiedyuważanizaklasycystówzpowoduprzywiązywaniauwagidoformyidyscy-
plinyutworu”
55.
NowaencyklopediawspółczesnaPWNokreśla„neoklasycyzm”dośćprecyzyjnie,
jako„klasycyzmwspółczesny,zespółżnorodnychtendencjitwórczychwkulturze
europejskiejXIXiXXwieku,nawiązującychdotradycjiantyku,klasycyzmuibaro-
ku”
56.NastępnieEncyklopedialokalizujeterminhistorycznie,wtwórczościAnglosa-
sów(T.S.Eliot,R.Aldington,E.Pound),Niemców(S.George),Francuzów
(P.Valéry),Rosjan(N.S.Gumilow,A.Achmatowa,O.E.Mandelsztam),Polaków
(krąg„Museionu”,latatrzydziesteJ.Iwaszkiewicz,J.Stempowski,powojnie
poezjaieseistykaM.Jastruna,Cz.Miłosza,Z.Herberta,J.M.Rymkiewicza,J.S.Sity,
R.Przybylskiego).
SłownikterminówliterackichpodredakcjąJanuszaSławińskiego
57whaśle„neo-
klasycyzm”definiujeterminpodobniejakcytowanaencyklopedia:jako„zespół
tendencji[podkr.AK]wpoezjiXXwieku,wzasadziedośćzróżnicowanych,cha-
rakteryzującychsięjednakwspólnymihasłaminawiązaniadotradycji,dyscypliny
formalnej,tendencjądostylizacji”.Padatuważnezdanie,iżneoklasycyzmkształtuje
sięzwyklewopozycjidoawangardy(jakkiedyśklasycyzmwopozycjidoromanty-
zmu),azarazemwchłaniaztejżewieleelementów.Hasłozawiera„postaciewspółcze-
snegoklasycyzmu”:grupyinazwiska,wzestawiepodobnymdofragmentucytowane-
gowyżejzEncyklopedii.
WPolsce,główniezasprawąromantyków,karieręzrobiłtermin„pseudoklasy-
cyzm”.Oznaczanonimzrazucałyklasycznyprądoświecenia,aczasemokresodostat-
niegorozbioru(1795)doroku1820.TakczyniteżGabrielKorbutwLiteraturzepol-
skiejodpoczątkówPolskidopowstaniastyczniowego(1918).Przeglądtychstanowisk
dajePiotrŻbikowskiwpracyKlasycyzmstanisławowski.Zarysproblematyki
58.Przy-
pominaon,iżterminu„pseudoklasycyzm”naokreślenieoświeceniaużywałPiotr
Chmielowski(DziejekrytykiliterackiejwPolsce,1902).Dajeteżciekawyprzykład
WilhelmaBruchnalskiego(KrytykaliterackawPolscewepocepseudoklasycyzmu,
1918),którytokrytyknazywapseudoklasycyzmemcałąliteraturęprzedromantyczną,
odśredniowieczapocząwszy.
Ostateczniezwyciężyłozawężające,historyczno-wartościująceznaczenieterminu.
To„pseudoklasycyzm”,jakoliteraturalat1795–1825,niejakoschyłkowa,niewolniczo
trzymającasięreguł,schematyczna,wporównaniuz„prawdziwym”klasycyzmem
czasówstanisławowskich.TakwidzitoBrueckner(Dziejeliteraturypolskiejwzarysie,
1924),IgnacyChrzanowski(LiteraturaniepodległejPolski,1908).Krzyżanowski
55TheNewEncyclopediaBritannica,dz.cyt.;EncyklopediaBritannica,dz.cyt.
56NowaencyklopediapowszechnaPWN,dz.cyt.
57M.Głowiński,T.Kostkiewiczowa,A.Okopień-Sławińska,J.Sławiński,Słownikterminówliterac-
kich,podred.J.Sławińskiego,dz.cyt.
58P.Żbikowski,Klasycyzmstanisławowski.Zarysproblematyki,Warszawa1999.