Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żepozytywneefektyniebędątrwałe,decyzja
ozakończeniumisjiw2014jestefektemraczej
zmęczeniasojusznikówniżpoczuciaspełnienia.Wtym
kontekścierok2014postrzeganyjestjakoodmrożenie
afgańskichproblemów(nowawojnadomowa,nowe
rządytalibów,rozpadpaństwa…)izapowiedź
poważnegokryzysuwokółAfganistanu.
Największeobawydotycząceregionalnych
konsekwencjiroku2014formułowanesąpodadresem
posowieckiejAzjiCentralnej:młodeirelatywniesłabe
państwamająbyćszczególnienarażone
nakonsekwencjespodziewanejdestabilizacjiAfganistanu
powycofaniuzachodnichsił,najmocniejteżodczują
załamaniechwiejnej„równowagi”międzymocarstwami
aktywnymiwregionie:Rosją,ChinamiiUSA.
ObawyodestabilizacjęAzji
Centralnejwkontekście
Afganistanuwrytesągłęboko
wregionalnemyślenie
obezpieczeństwie.Ipowodów
dotegojestwiele.Republiki
centralnoazjatyckieuzyskały
niepodległośćwrazzupadkiem
ZwiązkuSowieckiego,tenzaś
kojarzysięmiędzyinnymi
zklęskąinterwencjisowieckiej
wAfganistanie(1979-1989)
itraumą,którątaprzyniosła.Większośćsytuacji,gdy
wminionychdwóchdekadachposzczególnepaństwa
regionustawałynakrawędzichaosu,wywodziłasię
(wczymogromnarolaautosugestiiipropagandy)
zradykalnegoislamu,dlaktóregoinspiracjęiwsparcie
miałstanowićAfganistan.Byłytomiędzyinnymipróby
stworzeniaislamskiejrepublikiwUzbekistanie(początek
latdziewięćdziesiątychXXwieku);krwawa(około100
tysięcyzabitych,ponadmilionuchodźców)wojna
domowawTadżykistanie(1992-1997);rajdy
mudżahedinówzIslamskiegoRuchuUzbekistanuwcelu
Rok2014
rysuje
perspektywę
próżni
poZachodzie
wregionie
Azji
Centralnej.
