Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
tycznejigospodarczejzudziałemdwóchautokratycznychgraczy:Rosji,
ChinorazStanówZjednoczonych.Zimnawojna2.0to:redivivuszna-
nychform,metoddziałaniainowe,wynikającezcharakteruzagrożeń
społeczno-politycznych,gospodarczych,militarnych,technologicznych,
kulturalnych.Postęptechnologiczny-prometejskidarinnowacyjności,
rodzizachwyty,alezarazemlękiiobawy,zwłaszczakiedyzwiększasiłę
przemocyiniszczenia.Historiadostarczawieluprzykładów,kiedyopęta-
nieideologicznesięgałopowszechmoctechniki,ingerującejwwiększość
dziedzinżyciapublicznegoiaktywnościczłowieka.Zimnąwojnę2.0wy-
różniająniespotykanedotądmożliwościwykorzystywanianieklasycznych
środkówdestrukcjiwsłużbietotalnejpolityczności,zwłaszczanbronima-
tematycznegorażenia”(cyberbroni)wprogramowejdezinformacji.Jej
głównezadaniapolegająnatym,aby:zwieśćwroga,przeniknąćdojego
ośrodkówkierowania,bywypaczyćjegomyślenieidziałania;zaatakować
infrastrukturękrytyczną(zwłaszczasieć),abyosłabićlubsparaliżować
zdolnościreagowania;monitorowaćikontrolowaćzamierzeniaprogra-
mowekółrządzącychipodejmowaćkampaniewyprzedzające,wskazu-
jącenamożliwościpodejmowaniareakcjiocharakterzeodwetowym4.
JednostronnemuogłoszeniuprzezNATOw1991r.decyzjiozakoń-
czeniuzimnejwojnytowarzyszyłrozpadbipolarnegoładumiędzynaro-
dowego.Wydarzenietoniezawierałojednakpewnościisprawczości,że
przechodzącedohistoriipojęciecoldwar1.0nieujrzyjużnigdyświat-
ładziennego.Kolejnyrazwhistoriiokazałosię,żeświatmożeinfor-
mowaćośmiercijakiejśidei,leczbrakujezdolności,bytwierdzenieto
uprawomocnićwpraktyce.WlatachdziewięćdziesiątychXXwiekuza-
brakłoodpowiednichrytuałówpozwalającychdefinitywniewykluczyć
zprzestrzenimiędzynarodowejrolęideizimnowojennejjakoelementu
architekturybezpieczeństwa.Wzamianreliktyzimnejwojny1.0odcis-
nęłyswojepiętnonarozwojumyślipolitycznejiwojskowej(doktryny,
programy,strategieipraktykawojenna),gospodarczej,technologicznej,
4Samadecyzjadziałaniatechnokratycznegowimięodwetuzawierawsobiedużą
dawkęprzemocyicierpienia.MichelFoucaultzauważył,żeczłowiekpowinien
zdawaćsobiesprawęztego,żewżadnymwypadkuniemadostępudowiedzy
niewinnej,gdyżtajestjużnazawszeuwikłanawstrukturywładzyoraznieod-
łącznemechanizmywykluczania.M.Foucault,Nadzorowaćikarać,Warszawa
1993.
11
