Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
Rozdział1.Wybraneproblemymetodyczneanalizykosztówiwynikufinansowego
Wprawdziekosztysąobiektywnąkategoriąekonomicznąściślezwiązanązdzia-
łalnościągospodarczą,tojednakprecyzyjneichzdefiniowanieniejestzadaniem
łatwym.WrozumieniuAlicjiA.Jarugi:Hkosztoznaczawyrażonewpieniądzuzasoby
(dobraiusługi)użyte(wydatkowane)wceluosiągnięciabieżącychlubprzyszłych
korzyści”[2010,s.67].WświetleustawyorachunkowościkosztytoHuprawdo-
podobnionezmniejszeniawokresiesprawozdawczymkorzyściekonomicznych,
owiarygodnieokreślonejwartości,wformiezmniejszeniawartościaktywówalbo
zwiększeniawartościzobowiązańirezerw,któredoprowadządozmniejszeniakapi-
tałuwłasnegolubzwiększeniajegoniedoboruwinnysposóbniżwycofanieśrodków
przezudziałowcówlubwłaścicieli”[Ustawazdnia29.09.1994r.orachunkowości…,
art.3.1pkt31].
ZdaniemWiktoraGabrusewiczakosztymogąbyćrozpatrywanewdwóchujęciach,
tj.[2001,s.43–44]:
1)makroekonomicznym,
2)mikroekonomicznym.
Wujęciumakroekonomicznymnajszersząkategoriąsąspołecznekosztyprodukcji.
Wyrażająonesumęnakładówpracyżywejiuprzedmiotowionej,jakąponiosłospo-
łeczeństwonawytworzeniedóbriusługwdanymczasie.Owekosztymożnawyrazić
zapomocąnastępującejformuły:
KSP=c+v+m,
(1.1)
gdzie:KSP–społecznekosztyprodukcji,
c–wartośćzużytychśrodkówprodukcji,
v–wartośćproduktuwytworzonegoprzezpracędlasiebie,wyrażonąwwynagrodzeniach
pracowników,
m–wartośćproduktuwytworzonegoprzezpracędlaspołeczeństwa(tzw.produkt
dodatkowy).
Ponadtokategoriąmakroekonomicznąsąkosztyprodukcji,którewyrażaformuła:
Kp=c+v,
azatemkosztyprodukcjirównająsięwartościproduktówpomniejszonejowartość
produktudodatkowego.
Kosztyponoszoneprzezprzedsiębiorstwoprzyjmująnazwękosztówwłasnychisą
kategoriąmikroekonomiczną.Wyrażajenastępującaformuła:
Kwł=c+v+m1,
gdzie:Kwł–kosztywłasne,
m1–kosztytransferowe.
(1.2)
JakpodajeWiktorGabrusewicz,dokosztówtransferowychzaliczamyodsetki
bankowe,ubezpieczeniaspołeczne,niektórepodatkiorazinnenakładymające
postaćfinansową.
