Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sięstaćpożywkądlajegowyobraźni2,iucieleśnićsięwfaktach
idziałaniachżyciacodziennego.
Wstosunkudotego,coparafrazującWeberamożnabyna-
zwaćnkapitalizmemzkatedry”,rozpatrującymdogmatliberalny
odgóry,interesującenastutajekspresjeduchakapitalizmumu-
sząsięzawieraćwnatylekompletnychiszczegółowychopisach
iobejmowaćnatyledużopunktówzaczepienia,abyjaktosię
mówi,uczulićludzi,doktórychadresowane,czylijednocze-
śnieodnieśćsiędoichmoralnegodoświadczeniażyciacodzien-
negoorazzaproponowaćimmodeledziałania,jakimimogliby
sięposłużyć.Jakzobaczymy,dyskursmenedżerski,mającyam-
bicje,bybyćzarazemformalnymihistorycznym,globalnym
iusytuowanymorazłączyćogólneprawidłaiparadygmatyczne
przykłady,stanowidzisiajgłównąformę,wktórejduchkapitali-
zmusięucieleśniaipoprzezktórąjestprzekazywany.
Dyskursmenedżerskiadresowanyjestprzedewszystkimdo
kadr,którychprzyzwolenienakapitalizmjestszczególnieko-
niecznedofunkcjonowaniaprzedsiębiorstwiwytwarzaniazysku.
Wysokiegopoziomuzaangażowaniakadrniedasięjednakuzy-
skaćprzezczystyprzymus.Cowięcej,ponieważkadrynieżyją
podtaksilnąpresjąkonieczności,jakrobotnicy,nawszelkiepró-
byprzymusumogąodpowiedziećbiernymoporemlubangażo-
waćsięniechętnieczywręczpodważaćporządekkapitalistyczny,
krytykującgoodwewnątrz.Istniejerównieżryzyko,żedzieci
burżuazji,stanowiąceniemalżenaturalnyrozsadnik,zktórego
rekrutowanekadry,wybiorąrozstanie,zgodniezokreśleniem
AlbertaHirschmana(1995[1970]),izwrócąsiękuprofesjom
mniejzintegrowanymzkapitalistycznągrą(takimjakwolneza-
wody,działalnośćartystyczna,naukowaczysłużbapubliczna)czy
nawetczęściowowycofająsięzrynkupracy,cojesttymbardziej
prawdopodobne,żedysponujązróżnicowanymizasobamiedu-
kacyjnymi,majątkowymiispołecznymi.
Dlategowłaśniekapitalizmmusiuzupełnićswójaparat
usprawiedliwiającyprzedewszystkimzmyśląoobecnychlub
przyszłychkadrach.Oilewnormalnymbiegużyciazawodowego
42
Ogólnewprowadzenie:Oduchukapitalizmuiorolikrytyki