Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.
GAMBITHETMAŃSKI
„Szachysąbaśnią1001błędów”.
KSAWERYTARTAKOWER
MAJ1901.PODSARAJEWEM
Większośćdorosłychzakochiwałasięwciemnoniebieskichoczach
Johana,aleszkolnikoledzyskupialisięraczejnarozmiarachjego
popielatoblondkudłatejgłowy,która,mówiącdelikatnie,była
większaodprzeciętnej.Ataknaprawdęprzypominałonuciekiniera
zWyspyWielkanocnej.
Johanporuszałsięcharakterystycznym„niechodem”sześciolatka,
który–przyjegowielkiejgłowieinogachcienkichjakwyciorydo
fajki–sprawiałwrażenierozczulającochwiejnego.
Codojegodwóchnamiętności:piłkinożnejiszachów,
zdecydowanielepiejwypadałwszachach.Jakopiłkarzwykazywał
sięsilnąwolą,alesłabymiumiejętnościami.Miałowielezamałe
stopy,bymócuniknąćprzesunięciagłowypozapunktciężkości,
wobecczegopadałjakdługi.Kiedyjakieśmądraleinformowałygo,
żesięprzewrócił,rutynowowstawał,otrzepywałsięioświadczał,że
tylkousiłowałprzełamaćtabliczkęczekolady,którątrzymałwtylnej
kieszeni.
Natomiastprzyszachownicypotrafiłbyćwredny.Niewinne
niebieskieoczyiwątłeciałkomaskowałyinstynktzabójcy.
Wkonfrontacjizsześćdziesięciomaczteremakwadratamibliżejmu
byłoduchemdoHunaAttyliniżdomałegolordaFauntleroya.
Pewnieprzeztenrozmiargłowy.
WdziewiątymrokużyciaJohanaarcymistrzSenadPestić,
przygarbiony
stary
Arab,
przyjechał
do
szkoły
oddalonej
okilkanaściekilometrów,napołudniowymzboczugóryIgman,
żebyzagraćzewszystkimichłopcamizokolicy.Byłatoimpreza
coroczna,aledlaJohanapierwsza.Meczezaplanowanonawpółdo
