Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zanim,czująje,podziwiają,marząonim.Zresztą
krajobrazwybrzeżaupstrzonegodźwigamiprodukcyjnymi
wielokrotniejawisięjakonaturalnyioczywisty.Dla
podmiotupoematu
Stocznia
WitoldaWirpszybrzękżelaza
iuderzeniamłotasąesencjągdańskiejprzestrzeni
wrównymstopniu,copoczuciesmakusolimorskiej
naustach.Wirpszabudujepatetyczne,znacząco
melancholijnekrajobrazyżurawistoczniowychwidzianych
zperonugdańskiegodworca,przekazujeodbiorcyekfrazę
partyturynarzędzirobotniczych,zpietyzmemiza
pomocąemfazyopisujewartkąpracęsilnychrąk.
Wszystkotorozgrywasięnatlemorza,cosprawia,
że
Stocznia
jesthołdemoddanymnadmorskiejgałęzi
polskiegoprzemysłu.
Wielkawoda,podobniejakstocznia,jestświadkiem
trudubudowynowegospołeczeństwa.Niejednokrotnie
robotnicyspoglądajądalekowbłękitnyhoryzontlub
naunoszącesięznadniegochmury,zastanawiającsię
nadsensemwykonywanegoplanubądźuciekając
myślamidoukochanej.Wyczuwalnabliskośćżywiołu
skłanialudzidorefleksji.Wśródprzybyszyzgłębikraju
budzinieustającypodziw,wśródtubylcówzaś
–wspomnienia.Nietrudnozauważyćtendencjętwórców
dopodkreślanianierozerwalnegozwiązkupomiędzy
morzemapolskością.Wwyrafinowanysposób
wyeksponowałtoLechBądkowskiwopowiadaniu
Etiuda
rewolucyjna
17.Robotnikstoczniowy,słysząckompozycję
Chopina,wspominapracęuSchichaua,walkę
zgermanizacjąuschyłkuWolnegoMiastaGdańska,
okupacyjnetrudyiradośćzwyzwolenia.Wtych
reminiscencjachmorzestanowijedynypewnypunkt
wżyciu,jedynycel,októrymzawszesiępamiętaido
któregozawszebędziemożnapowrócić.Owastałość,
niezmiennośćmorzatojegogłównacechapodkreślana
przeztwórcówsocrealistycznych.Wpodobnymtonie
wypowiadająsiębohaterowie
Walkiokuter
Lecha
Bądkowskiego–rybacytoczącywalkęzżywiołem
imaszyną18.Dlanichmorze,choćczęstonieprzyjemne
iwymagające,jestnieodłącznączęściążycia,atytułowa
