Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
„Skomplikowanyorganizm”,„miasto”,„wspólnota”,
„społeczeństwo”,„samowystarczalnysystem”
–toumowne,metaforyczne,przybliżoneokreślenia,jakie
pojawiająsięwtekstach.Wszystkiewyrażająwspólną
treść,któramówi,żelasjestautonomicznymżyciem,
któremunajbardziejzagrażaczłowiek.Samoistnawartość
jesttuzatemsłabszaizależnaodczłowieka,
choćzarazem–jakowarunekdalszegożyciaplanety
–silniejszaideterminująca.Problempoleganatym,
żeszczególnąpozycjęsłabegosiłaczalasmoże
potwierdzićwyłączniewdługimczasie,którego
onimyjużprawieniemamy.Wtejsytuacjisiła
przysługującaczłowiekowipowinnazostaćobrócona
narzeczochronylasów.Wimięczego?DariuszGzyra
pisze:
Mampoczucie,żelastrzebachronićzewzględunajegoużyteczność
dlaodczuwającychzwierząt,którespędzająwnimżycie,uznając
gozaswojemiejsce.Dlatych,którzyniemogącbyćgdzieindziej,
sątamusiebie.Poszerzamwięc–dotychczasowopodejrzane–pojęcie
walorówużytkowychlasuopozaludzkąperspektywęitomidaje
wystarczającąpodstawęjegoochrony[17].
Tosubtelnewyznanierozumiećmożnatak,żewinni
jesteśmyochronęlasowi,ponieważżyjeondlainnych.
Niedlainnychludzi–Polaków,Mazowszan,Podlasian
–leczdlawszystkichistot,któregozamieszkują.Ujmując
rzeczradykalniej:powinniśmychronićlastak,abymógł
onumieraćwedlewłasnegorytmu.Postawęczłowieka
wobeclasu–aszerzejwobecnatury–winna
określaćmaksyma:„Żyjipozwólumrzeć”.Mimopozorów
okrucieństwazdanietozawierawsobietreść
wymierzonąwewładzęsuwerenną,którąpaństwo
chciałobysprawowaćnadnaturąiktórąwręczawcoraz
większymstopniukapitalizmowi.Najwyższymizarazem
najokrutniejszymprzejawemwładzysuwerennej
wstosunkudonaturyniejestuśmierceniezwierzęciaczy
drzewa,leczodebranieprawadosamodzielnego
umierania.Władzasuwerennatota,któramożenakazać
żyć–jakczynitozwierzętomhodowlanym,zamkniętym
wklatkach,karmionymsiłąisiłątrzymanymprzyżyciu.