Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ2
Opokorzewocenianiusiebie
samego
1.Każdemuczłowiekowiwrodzonejestpragnienie
wiedzy.Jakążjednakwartośćmawiedzabezbojaźni
Bożej?PokornywieśniaksłużącyBogulepszyjest
oddumnegofilozofa,któryobserwujebiegnieba,anie
myśliosobie.
Ktodokładniepoznałsiebiesamego,wniewielkiejcenie
masiebieiniecieszągoludzkiepochwały.
Gdybympoznałwszystko,cojestnaświecie,anie
miałbymmiłości7,cóżbymitopomogłoprzedBogiem,
którybędziemniesądziłwedługczynów?
2.Nieubiegajsięprzesadnieowiedzę,bowiele
będzieszmiałztegopowoduroztargnieńirozczarowań.
Ci,którzyposiedliwiedzę,chcąbyćuważani
zauczonych8izwaćsięmędrcami9.
Jestwielespraw,którychpoznanieniedajeduszyżadnej
korzyścilubniewielkątylko.
Bardzonierozumniepostępujeten,ktowięcejuwagi
poświęcainnymsprawom,anietym,któresłużą
zbawieniuduszy.
Wielośćsłówniezaspokajagłoduduszy;wytchnienie
duchznajdujewdobrymżyciu10,aczystesumienierodzi
pełnezaufaniedoBoga11.
3.Imwięcejwieszilepiej,tymsurowiejbędącię