Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WYKŁAD6
Zasadastopniowaniatrudności
Tonajpierwsza,najbardziejzrozumiała,najpełniejakceptowanazasada.Można
jąwyrazićnastępująco.Przynauczaniunależyprzechodzićodrzeczyłatwiej-
szychdotrudniejszych,odprostychdozłożonych,odrzeczybliższychuczniom
dodalszych,odlepiejznanychdomniejznanych.Każdanowainformacjapo-
winnabyćzregułypewnymdodatkiemdopoprzednich,poznanychidobrze
utrwalonychwiadomości.Każdanowaumiejętnośćpowinnabyćrozszerzeniem
umiejętnościnabytychwcześniej.
Fragmentpodręcznikaniemieckiegoz1816rokuorazzadaniezzeszytu
ćwiczeńz2005roku3.Zwróćuwagę,żekolejnośććwiczeńwpodręczniku
niemieckimjestwpoziomie,awobecnymwpionie(wkolumnach).
Zasadętęstosujemywkażdejsytuacjidydaktycznej:odprzedszkolapo
studiadoktoranckieirozlicznekursydladorosłych.Przynauczaniudziecistop-
niowanietrudnościidzierównoleglezrozwojempsychiki.Alekażdynauczający
—mającyprzygotowaniedydaktycznelubnie—stosujetęzasadęintuicyjnie.
Dziecinajpierwtylkopomagająnamwpracachdomowych,potemwykonują
corazbardziejskomplikowaneczynności...iwreszcienaszastępują.Czelad-
nikuszewcazaczynaodprzynoszeniaszpilek.Chirurg,zanimprzeprowadzi
swojąpierwsząoperację,pełnifunkcjęasystenta.Pierwszypilotmusiprzez
pewienczasbyćdrugim.„Wrzuceninagłębokąwodę”najczęściejniezdążą
sięnauczyćpływać.JakopisywałWiktorSuworow,woddziałachradzieckiego
3StanisławWojtan,PiotrZarzycki,Matematyka4.Ułamki,GdańskieWydawnictwoOświato-
we,Gdańsk2005.
8
