Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
demokracjitakżewsamejrządzącejpartii,Róża
Luksemburgbyła—jakjużwiemy—wysocekrytyczna.
Wierzyłajednak,żerewolucjawNiemczechtych
błędówniepopełni,apowstałespontaniczniewjej
toku
RadyRobotniczeiŻołnierskiemająszanse
nasprawowaniewładzyprzezmasypracujące
wewłasnejosobie,wdemokratycznymtrybieanie
—jakwRosjibolszewickiej—poprzezscentralizowane
decyzjewąskiegokręguprzywódcówpartii
bolszewickiejitzw.terrorrewolucyjny.Bardzo
krytyczniewyrażałasięwtymkontekścietakże
oówczesnejdziałalnościwRosjiuwolnionegoprzez
rewolucjęzzesłaniasyberyjskiegoFeliksa
Dzierżyńskiegoikierowanejprzezniego„Czeki”.
Aniwokresierewolucjilat1905/1907,aniwokresie
rewolucjiniemieckiej1918/1919r.,aniteżwprzypadku
rewolucjibolszewickiej1917r.niebyłazwolenniczką
koncentrowaniawładzyrewolucyjnejwrękachpartii.
Uważała,żesuwerenemdziałańrewolucyjnychsąmasy
ludowewewłasnejosobie,zaśzadaniempartii
socjaldemokratycznej,czypóźniejkomunistycznej,jest
głównieprzekazanierobotnikomwiedzypolitycznej
ospołeczeństwiewktórymżyjąiorganizacyjnapomoc
wuzyskaniucelówpolitycznych,jakiesobiewyznaczają.
Bardzorzadkozapuszczałasięwswejtwórczości
wsferęutopiisocjalnej,wizjipostkapitalistycznego
społeczeństwa.Wierzyławogromnypotencjał
kreatywnyklasyrobotniczej.OdwybuchuIwojny
światowejmiałanieufnystosunekdotradycyjnego
