Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.2.
PODSTAWOWEWŁASNOŚCIOBRABIAREK
2.2.2.
SZTYWNOŚĆSTATYCZNAOBRABIAREK
55
Sztywnościąnazywasięzdolnośćelementówobrabiarkidoprzeciwstawiania
sięodkształceniomsprężystympoddziałaniemsiłimomentów.Wzależności
odcharakteruobciążeńwywołującychodkształceniarozróżniasięsztywność
statyczną(przystałymobciążeniu)isztywnośćdynamiczną(przyobciążeniu
zmiennymokresowo).
Sztywnościąstatycznąkelementulubzespołuwujęciumatematycznym
nazywasięstosunekprzyrostuuogólnionejsiłystatycznejF(którąmożebyć
równieżmomentsiłM)doprzyrostuodkształceniaλwywołanegotąsiłą,mie-
rzonegowkierunkujejdziałanialubwinnym,któryuznasięzaistotnydla
dokładnościobróbki
k
=
∆
∆
F
λ
(2.1)
Jeżelizależnośćmiędzysiłąaodkształceniemjestliniowa,to
k=
F
λ
(2.2)
Pojęciemodwrotnymdosztywnościjestpodatnośćc
c
=
1
k
(2.3)
Elementyobrabiarekmogąsięodkształcać,uginającsięlubskręcając.Od-
powiedniesztywnościwyrażająsięwtedywzorami
k=
F
u
µm
N
(2.4)
gdzieu—ugięcie(odkształcenie)
k
=
M
ϕ
N⋅
rad
m
(2.5)
Sztywnośćukładuzłożonegozwieluelementówjestsumąsztywnościpo-
szczególnychelementów,zależnąodichkształtuiwłasnościsprężystych,
zwanąsztywnościąwłasnąalbopostaciowąkw,orazsztywnościpołączeńkp
tychelementów.Zmianawzajemnegopołożeniaelementówwmiejscachpo-
łączeńmożebyćspowodowanasprężystymiodkształceniamimikronierówno-
ściifalistościstykającychsiępowierzchni(odkształceniapowierzchnioweal-
bostykowe),odkształceniamielementówpośredniczących(np.kulekwłoży-
skutocznym),zmianągrubościoddzielającejwarstwyoleju,odkształceniami
miejscowymiprzystykupunktowymlubliniowym(odkształceniaHertza,np.
przyzetknięciukulizpłaszczyzną).Wypadkowąsztywnośćukładuzłożonego
wyznaczasięzzależności
1
k
=
∑+
k
1
w
∑
k
1
p
(2.6)
