Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Stądśredniagrubośćwarstwyskrawanejh
m:
h
m
±
2
I
fa
ze
D
(2.15)
Pozostajedowyznaczeniakąt
I
.Dzielącosiowągłębokośćskrawaniana
częśćpowyżejiponiżejosisymetriifrezua
e1ia
e2,możemyłatwowyznaczyć
odpowiadająceimkąty
I
1
i
I
2
iichsumę:
II
±
1
+
I
2
±
arcsin
(
|
k
2
D
a
e
1
N
|
)
+
arcsin
(
|
k
2
D
a
e
1
N
|
)
apodstawiającpowyższedo(2.8),otrzymamy:
2
fa
ze
h
m
±
D
f
|
L
arcsin
(
|
k
2
D
a
e
1
N
|
)
+
arcsin
(
|
k
2
D
a
e
1
N
|
)
1
|
J
(2.16)
Przypomnijmy,żewpłaszczyźnieprostopadłejdoprędkościskrawaniaroz-
ważanyprzypadekbyłbardzouproszczony-kątprzystawienia
K
r
±
90
O,apro-
mieńnarożajestniewielki,copozwoliłoprzedstawićprzekrójwarstwyskrawanej
jakoprostokąt(rys.2.20b).Wprzypadkuogólnym,wewzorze(2.9)wmiejsce
f
znależywstawićmaksymalnąnominalnągrubośćwarstwyskrawanejh
Dmax.Na
przykładdla
K
r
#
90
O,przypomijalnympromieniunaroża(rys.2.22a)mamy:
h
D
max
±
f
z
sin
K
r
(2.17)
Rys.2.22.Przykładywyznaczaniah
Dmaxprzytoczeniu:a)dla
K
r
#
90
O
,przypomijalnympromie-
niunaroża,b)przypromieniuwiększymodosiowejgłębokościskrawania,c)przypromieniunaroża
dużym,alemniejszymodosiowejgłębokościskrawania
Jeślipromieńnarożajestdużylubmamydoczynieniazpłytkąokrągłą,wtedy
przypromieniuwiększymodosiowejgłębokościskrawania(rys.2.22b)można
skorzystaćzewzoru(2.14),którytuprzyjmiepostać:
h
D
max
±
f
z
2
a
r
p
8
30
(2.19)
