Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sięstarszy,tymmniejlubipoznawaćnowemiejsca,tymbardziejlubi
powracaćnastare”.Tyletylko,żepowracającwstaremiejsca,narzeka
itojakdiabli.ZlikwidowanostarysklepPoirierzkrawatami,
muszkamiimęskągalanteriąprzyulicyGodot-de-Mauroy,awięc
wystarczy,bystwierdzić„tojużniejesttenParyż”.Poktórymśzkolei
przyjeździenaSycylię,nasamymniemalwstępiezaczynającejsię
właśniepodróżyorzeknie:„jużniemamojejSycylii”,chociażwfinale
tegosamegotekstuzatytułowanegoOstatnirozdziałalbo„Roberto
iLucia”,czylipodkoniectejwyprawynapiszetakże:„pogodziłemsię
zezmianaminaSycylii.Sycyliaistnieje”.
Jeślinarzekanastarość,totyle,ilewypada,nieżalisię,nie
lamentuje,choćstarośćfaktyczniemusimudoskwieraćcorazsilniej.
Jeślinarzeka,tonaturystów,którychcorazwięcejnawszystkich
szlakach,inarosnącewsiłęzjawiskoturystyki,któretozjawisko
pisarzwidzicorazwyraźniejiprecyzyjniejiktórekonieckońców
określabrutalnymmianem„jednejznajwiększychklęskXXwieku”.
Coprawdaniemalnatychmiastsięreflektujeidodaje,żemanamyśli
„turystykębezmyślną”,alesłowosięrzekło.Niemajużwędrowców,
takichjakon,sąjużtylkoturyści,zorganizowanegrupyturystów,
zaliczającychjaknajwięcejznanychmiejsc,zabytków,osobliwości
kulturyinaturywjaknajkrótszymczasie.Zauważazresztą
Iwaszkiewiczniebezautoironii,żenatakichpodróżnychjak
on–cotopodróżująwpojedynkę,samotnieizatrzymująsięwjednym
hoteluczypensjonacietydzieńalbonawetdziesięćdni–patrzysię
podejrzliwie,anawettraktujeniczymnatrętów.Aleteżtych
zmęczonych,zziajanych,spoconychturystówgnającychzkościoła
dokościoła,zklasztorudoklasztoru,zzamkudozamku,zpałacu
dopałacu,zmuzeumdomuzeum,zplacunaplac,zmiastadomiasta,
rozbijającychsiępoświecienowoczesnymiautokaramiisamochodami
zklimatyzacją,starasięzrozumieć,nawetjeślijesttowyrozumiałość
niecoprotekcjonalna.Wdatowanejw1965rokuminiaturce
Lato,zamieszczonejjednaknieprzypadkowoprzezredaktoratomu
nasamymkońcuksiążki,zwracaIwaszkiewiczuwagęnatkwiący
głębokowczłowiekuinstynkt:„Jakieśpragnienieutwierdzeniasię,
pomnożeniaswojegożycia.Amożeprzedewszystkimprzekonaniasię
otrwałościludzkiegoistnienia,owiecznejegzystencjitrwałychdzieł
