Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wielkiej
ParmaKuluinen
–
ZłotejKsięgi
,dokonanyprzez
EriolanaTolEressëa.Dlategoteżtekstowi
Quenta
towarzyszyłprzypisanyEriolowi-lfwinowi„przekład”
nastaroangielski.Wlatach1930–1937
Quenta
zostaje
rozszerzonainazwana
QuentaSilmarillion
32(
Historia
Silmarilów
oraz–chwilowo–
IEldanyárë
,
Historia
Elfów
),spisanawpostacipięknegomanuskryptu,którego
autorstwo,jakwieluinnychtekstów„elfich”,zostaje
przypisanemędrcowi-językoznawcy,Pengolodowi
zGondolina.Istotnydladalszegorozwojudziełabyłrychły
podziałmateriałównarracyjnychnadwaodrębne
wpoetyceifaktografiidzieła:narracyjny
Quenta
Silmarillion
iopartenaideilatopisu
Kroniki
,czyteż
Roczniki
[
Annals
].
QuentaSilmarillion
byłtocorazbardziej
rozbudowywany
Szkicmitologii
,stanowiący,jak
stwierdziliśmy,pierwotnieskrót
Zaginionych
Opowieści
.WtymsamymczasieTolkienpracujenad
krótkimujęciemchronologicznymswejmitologii,które
takżeszybkosięrozrasta.Dzielijąnadwieczęści:
RocznikiValinoru
(AV–
AnnalsofValinor
)i
Roczniki
Beleriandu
(AB–
AnnalsofBeleriand
)33.Autorstwoobu
takżezostajeprzypisanePengolodowi,audostępnienie
elfiegotekstuludziom–Eriolowi-lfwinowi(także
itupowstajątłumaczeniastaroangielskie).Wpierwotnej
wersjidziejePierwszejEryliczyłysobieodstworzenia
doodejściaNoldorów3000latValarów,czyli30000
solarnych(AV),azmaganiaNoldorówzMorgothem
wBeleriandzie–250do300lat(AB).Wpóźniejszejwersji
okres3000latrozpoczynainkarnacjaValarów,nie
