Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niemógłodnaleźćdrogi.TakżeOssëbyłjegowrogiem.
WinnejwersjiUlmozabroniłmuszukaćMandosu,agdy
Eärendelgonieposłuchał,zdjąłswąopiekęzujścia
SirionuidopuściłdosplądrowaniaprzystaniprzezMelka.
SamEärendelwtrakcierejsunadalekąPółnocrozbijasię
nakrzelubmieliźnie.Ulmoratujegoiobjawiamusię,
podobniejakjegoojcu,polecającszukaćKôru.„Wtym
celuuratowanocięzruinGondolinu”–mówi79.Kiedy
usłyszałatoElwinga,wpadławrozpacz,gdyż„żaden
człowieknigdyniewędrowałpoulicachKôruaninie
widziałmiejscBogów,aniniemieszkałwZewnętrznych
Krajach”80.
Eärendelwyruszawponownąpodróżwtowarzystwie
wiernegoVoronwëgo.Znówrozbijasię,napastowany
przezsztormOssëgo,leczjegoiVoronwëgoratuje
zakochanawnimnimfamorska(Oarni)iholujenabrzeg
kołoFalasqil,gdzieniegdyśprzebywałjegoojciec
poucieczcezMithrimu.Uratowany,zwiedzadawną
siedzibęswegoojcaiWyspęPtakówMorskich,naktórej
gromadząsięptakizcałegoświata.PowracazVoronwëm
doujściaSirionu,gdziedowiadujesię,żejegomatkaIdril,
niemogącsiędoczekaćwieścionim,samapożeglowała
naZachódiśladponiejzaginął.Eärendelwżałościmodli
siędoUlmaiwodpowiedzisłyszyjegozew–konchy.
Postanawiawyruszyćwostatniąpodróż.Buduje
(zpomocąnimf)łódź„Wingilot”,żegnasięzElwingą
iodpływa.Płynąłprzezwielelat,szukającjużnieojca
wsiedzibachMandosu,leczValinoruiwzgórzaKôr;
miotanyburzamiiwiatramibłądziłpodalekichwyspach.
Najpierwwiatrypognałystateknadalekiepołudnie,gdzie
ciemnościpanująnadwyspami.TamzobaczyłOgniste
