Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iTheodoraW.Adorno7.Mimoiżstanowiskaichsąbardzo
różne,wspólnesątuistotneprognozy:mianowicie
zapowiedź,żeinstrumentalnyumysłnowejepokijeszcze
raczejprzyspieszyswój„biegdoświata
administrowanego”8inarazijednostkę
naniebezpieczeństwozostania„całkowicie
funkcjonariuszem”9.RównieżPieperwskazuje
nanowożytnyświatpracy,któryusunąłwielerzeczy.
Samoodwoływaniesiędopielęgnowaniatradycjijest
–wedługPiepera–nieskuteczne,ponieważwtensposób
„właściwefrontyhistorycznesązasłanianeprzez
restauratorskieprowizoriaipozostają
niewidoczne”10.Zpewnościąistniejąjeszczeinne
wspólnewątkidotyczącediagnozyczasówbezpośrednio
podrugiejwojnieświatowej.Myślętutakżeoanalizach
irozważaniachRomanaGuardiniego,KarlaJaspersa,José
OrtegiyGassetaalboHelmutaPlessnera.
JosefPieperdopierwszegotomuplanowanego
ośmiotomowegowydaniaswychdzieł,któremiałysię
ukazywaćodpoczątkuroku1970wwydawnictwieKösel,
przygotowałjużdodrukutrzypozycje,mianowicie
Odpoczynekikult
,
Szczęścieikontemplacja
11
i
ZustimmungzurWelt
.Wrzeczywistościkluczowe
pojęciatychpismznajdująsięjużwnotatkachzroku
1941.WzwiązkuztymBertholdWaldzdotychczas
niepublikowanejuwagiwstępnejPieperadoplanowanego
narok1970pierwszegotomuprzytaczanastępujące
słowa:„Wszystkiekluczowepojęcia(dotychtematów)
znajdująsięjużw1941rokuwnotatkach,zktórych
pomocąwczasiewojnystarałemsięztrudemzachować
