Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Istotazjawiskaodrzuceniarówieśniczegoijegowybranenastępstwa
41
późniejszegoemocjonalnegoprzystosowaniaizachowaniasię(Kupersmidt,
Coie1990orazParker,Asher1987,1997,za:Sentseiin.2010).Licznedowody
podtrzymującetostanowiskonapodstawieprzegląduliteraturyprzedstawiła
ponadtoMusialska(2011),dokumentujączwiązkimiędzyodrzuceniemanie-
powodzeniamiwnauceiporzucaniemszkołyorazpóźniejszymizachowania-
miantyspołecznymi.Otychnegatywnychkonsekwencjachodrzucaniapisze
takżeUrban(2001),którystwierdza,żenajgorszeperspektywyrozwojumają
dziecizahamowaneijednocześnieskłonnedoagresji.Poglądtenpotwierdzają
pracelicznychautorówcytowaneprzezSandstromiZakriski(2004).Dzieci
jednocześniewycofaneiagresywneodrzucaneczęściejniżdzieciwycofane
lubagresywne,mająwięcejproblemówwrelacjachzrówieśnikami,czująsię
bardziejosamotnioneiniezadowolone,mająmniejprzyjaciół,częściejbywają
ofiaramiprześladowaniaprzezrówieśników,bardziejteżnarażonenaryzy-
kopsychopatologiiwpóźniejszymokresie.Wczesneodrzuceniedzieckaprzez
rówieśnikówprowadzidoprzestępczościiróżnorodnychsymptomówpsycho-
patologicznych(Vitaroiin.1988b;Bćgin,Pettigrew1988;Urban2001;Bowen
iin.2003;Bee2004).Oddawnauważasię,żestatusodrzucanegowklasie
szkolnejjestwiarygodnymwskaźnikiempóźniejszegonieprzystosowaniapsy-
chospołecznego(Vitaroiin.1988b;Schaffer2006),problemóweksternali-
zacyjnychiinternalizacyjnychwczasieuczęszczaniaprzezdzieckodoszkoły
podstawowejorazwpóźniejszymokresie(Ladd2006).Wykazanorównież,
żedzieciodrzucaneczęściejniżinnesocjometrycznieokreślonegrupydzieci
należądogruptyranizującychinnedziecilubdogrupdzieci,któreofia-
rami(Badenesiin.2000).BćginiPettigrew(1988)przytaczająwieleźródeł
napoparciewniosku,żemałedzieciniepopularnewśródrówieśnikówbar-
dziejpodatnenarozwójpewnychchoróbpsychicznych.Schaffer(2006)pisze
owpływieakceptacjirówieśnikównietylkonadobrostandziecka,lecztakżena
jegopóźniejszezdrowiepsychiczne.
NajbardziejniepokojącazdaniemSchaffera(2006,s.361)jestcorazwiększa
liczbadowodówpotwierdzających,że„udzieciodrzucanychwpóźniejszymży-
ciumogąsiępojawićpoważnekłopotyzprzystosowaniemspołecznym,aszcze-
gólnieproblemyeksternalizacyjne,np.tezwiązanezagresją,zaburzeniamikon-
trolizachowaniaizachowaniamiantyspołecznymi”.Podłużnebadaniatrwające
7lat,obejmującedzieciakceptowane,przeciętnieakceptowaneiodrzucone,do-
starczyłydowodów,żetodzieciodrzuconestanowiągrupęryzyka.Wprzypadku
dzieciodrzuconych„byłodwukrotniebardziejprawdopodobneniżwprzypad-
kuinnychdzieci,żebędąwagarować,żezostanąwydalonezeszkołylubza-
wieszonewprawachuczniaalbobędąpowtarzaćklasę”.Wokresiepóźnej
adolescencjitrzykrotniezwiększałosięryzykokontaktuzpolicjąwporówna-
niuzdziećmiostatusieprzeciętnym,czegoniestwierdzonowcalewprzypadku
dzieciakceptowanych.Ryzykoinnychproblemówwszkoleipozaniąbyłoteż