Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Prawda.Onjestnieobliczalny,torzeczywiścieryzyko.
–Beaziewnęła,zamykająctymsamymtemat
popularnegomalarza.–Cozamierzaszdzisiajrobić?Może
skoczymygdzieśnaobiad?Miałyśmywczorajtakświetny
dzień,żewartobypociągnąćświętowaniedalej.
Różapokręciłagłową.
–Dzwoniłamama.Znowumajakieśprzemyślenia
wzwiązkuzjubileuszem.
Beaprzewróciławymownieoczami.
–Tosięnigdynieskończy.Współczuję.Ale,ale!
–Przypomniałasobiecośisięgnęładotorebki,którajak
zawszewisiałanaporęczyfotela.–Mamnamiary
natęfirmęeventową,któraorganizowaławeselemojej
siostry.Nieuprzedzajsię.–Zamachałarękami,widząc
pełenpowątpiewaniawzrokwspólniczki.–Onisię
specjalizująwłaśniewtakichimprezachjaktwoja:
urodziny,chrzciny,baleifestiwale.Najlepiejnawolnym
powietrzu.
–Jakośtegoniewidzę–przyznałaRóża,odbierając
wizytówkę.–Towszystkomnieprzerasta.Matka
zamierzaztegozrobićjakiśfestynroku,sprosićtysiące
ludzi,marzyooprawieniczymzfilmu.Odbiłojej?
–Możepotrzebujezainteresowania?Wiesz,syndrom
zamykającychsiędrzwi?Chceporazostatnibyćkrólową
balu?Pogadajznią,tosiędowiesz.–Beauśmiechnęła
się,dolewającsobiekawy.Różaposłałajejpełnerezerwy
spojrzenie.
Otrzymaćodmatkijakieśsensownewyjaśnienia?
Wolneżarty.Dorotabyłaznanaztego,żezmieniała
wersjęzdarzeńtylerazy,ileuważałazakonieczne,
awłaściwie–żebydowolniedopasować
jądookoliczności.
–Janigdyniekłamię–zastrzegałasię.–Poprostunieco
ubarwiamtęsmutnąiszarąrzeczywistość,bybyła
bardziejfascynującaioferowałajakiśsuspens.Wkońcu
