Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
teoriiihistorycznychfaktów.Granicazacierasięjednak
jużwpodziękowaniachautora,wktórychsugerujeon,
żeopisywanasprawarozwodowawydarzyłasię
naprawdę.RównocześnieZhouDaxinpotrafizaskoczyć
czytelnika,przenoszącakcjęwalegoryczną
rzeczywistość,niestroniącprzytymodtypowegodla
chińskichpisarzydydaktyzmu.
Autoropowiadaorozpadziewięzimiędzy
konkretnymiludźmi,aprzytymwyraźnieinteresuje
gopolitykamałżeńskawChinach.Książkadostarczanam
istotnegokomentarzanatematkondycjichińskichrodzin,
rodzicielstwawChinach,atakżezwiązanejztympresji
społecznej,jakąodczuwawchodzącewdorosłość
pokolenie„politykijednegodziecka”.
Chociażpowieść
Opadłykwiaty
portretuje
współczesnemałżeństwo,dużąrolęodgrywawniej
przeszłość.BohaterowienietylkostudiująhistorięChin
iklasycznedziełaliteraturychińskiej,lecztakżeczęstosię
donichodwołują,traktującjejakorodzajprzyrządów
optycznych,przezktóremogąprzyjrzećsięsamymsobie
orazosobomwswoimotoczeniu.Uzyskanywtensposób
obrazczęstojestjednakniewyraźny,apróbyjego
zrozumieniaprzypominająraczejbłądzeniepoomacku
wzakurzonycharchiwachprzodków.
Zresztąnieladazagadkęstanowijużsamtytuł
powieści,poprzezktóryautorzapraszaczytelnika
doswoistejgrysłów.Nawiązujewtensposób,choć
niebezpośrednio,doostatniegowersuutworu
songowskiegopoetyOuyangXiu’apt.
Pieśńwiosennego
świtu
,któryopowiadaoopuszczaniumiastaLuoyang