Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1
Omrówkachiludziach–
moralnośćizwycięstwo
Opowieśćomrówkachzacznęostrzeżeniem.Niepotrafięsobie
wyobrazićnawetjednejrzeczywżyciumrówek,którąmy–ludzie–
moglibyśmylubpowinniśmystaraćsięnaśladowaćwdążeniu
doulepszaniasiebie.
Popierwsze–wszystkiemrówkiaktywniebiorąceudział
wspołecznymżyciukoloniitosamice.Jeślichodzioludzi,jestem
zagorzałymfeministą.Jednaktrudnoniezauważyć,żeumrówek
wciągu150milionówlatichewolucjiichpłciowyliberalizmgnał
naoślep.Samicemajątukontrolętotalną.Wszystkiemrówki,które
widziszprzypracy,któreeksplorująotaczająceśrodowisko,które
prowadząwojny(coistotne–wojnytotalneimrówkobójcze),
sąsamicami.Mrówkipłcimęskiejtowporównaniudonichosobniki
dośćżałosne.Mająskrzydłapozwalająceimlatać,wielkieoczy
igenitaliaorazmałemózgi.Wżadensposóbniepomagająswoim
matkomisiostromwpracy,aichjedynąfunkcjąwżyciujest
zaplemnieniekrólowych-dziewiczinnychkoloniiwtrakcielotów
godowych.
Stawiającsprawętakprosto,jaktylkosięda–samcemróweknie
sąniczymwięcej,jaklatającymipociskamipełnymispermy.Raz
wystrzelone,niemogąwrócićdoswoichmacierzystychgniazd,choć
oczywiście–jeśliimsięuda–mogąstaćsięojcaminowychkolonii,
uniektórychgatunkówskładającychsięzwielumilionówcórek
isynów.Niezależnieodswojegopowodzeniawreprodukcjisamce
sąwięcskazanenaśmierćwciągukilkugodzin,awnajlepszym
przypadkuwciągudni–czytozpowodudeszczu,gorąca,czy
wpaszczachdrapieżników.Niemogąonepoprostuzostaćwdomu.
Niewłączająsiętamwżadnąpracęisątymsamymobciążeniemdla
swoichmacierzystychkolonii.Jeślipolociegodowympozostają
