Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dzieci,więcszybkosięunichprzyjąłem.Miałemtamswójmalutki
taborecik,naktórymsiedziałemijadłemkiszoneogórki.
Jadonichmówiłempopolsku,aonidomnienaswójsposób
również.Ichjęzykbyłmieszankąpolskiegoijidysz.Mójromans
znimitrwałstosunkowoniedługoizakończyłsięgwałtownie
odkryciemprzeztatęmoichnotorycznychnieobecnościwszkole.
Czasamijeszczewracałemdotychpaństwa,alelosytegosklepiku
bardzodobrzewpisałysięwznikaniekulturyjidysz.
Dlaczegolubiłeśtamchodzić?
Pozatym,żechciałemominąćszkołę,cobyłoniebezznaczenia,
odkryłemtamludzi,którzywjakiśspecyficznysposóbbyli
podobnidomoichdziadków.
Jateżrobiętakiewycieczkiwprzeszłość.Jadęwokolice,wktórych
sięwychowałem,ispacerujęwokółtychdomów.Izawszepokilku
minutachmójmózgprzełączasięnajidysz.
Niestetymójrozumnigdysięnajidysznieprzestawi,alewycieczki
dotamtegosklepikusprowokowałyrefleksję,żetakichludzijak
cipaństwoimoidziadkowiepewniejestwięcej,tylkojaniemam
donichdostępu.
Trzebabyłoszukaćwokolicy,pewniebylitużzarogiem.
Towiem,boprzychodzilimnieoglądaćirozmawialinadmoją
głową.Cojakiśczassiępytali,czyznamjakieśsłowawjidysz.Gdy
mówiłem:„Kiszmituches”[3],toumieraliześmiechuiszczypali
mniewpoliczki.
Czytwoirodziceidziadkowieopowiadalici,cosięimzdarzyło
podczaswojny?
Tak.
Aleopowiadalitewszystkiestrasznerzeczy,czytylkotyle,
żemieszkalitu,apotemprzenieślisiętam,isametakieogólniki?
Opowiadalicałkiemsporo.
Umniewdomusięotymniemówiło,alepamiętamobchody
rocznicypowstaniawgetciewarszawskim.Oglądałemjewtelewizji
w1963roku.Inagle,kompletniebezostrzeżenia,tatazaczął
miopowiadaćotym,jakostatnirazwidziałswojąmamę.Miałem
osiemlatigłowęzajętągłówniebaseballemipiłką.Odtegomomentu
wiedziałem,żenigdyjużniebędęmógłgooniczapytać.Tata
powiedział,cochciał,isprawazostałazamknięta.
Skądwiedziałeś,żeniemożeszjużnigdydotegowrócić?
Toniebyłarozmowatatyzsynem,tobyłmonolog.Zasada
