Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
towarzyszyliMuwostatnichdniachJegożycia.
Relacjęrozpoczynamodlmarca1981roku,ponieważ
mniejwięcejodtegoczasumożnajużbyłozauważyć
pewneoznakirozwijającejsięciężkiejchoroby.Chciałbym
dać,wmiaręmożliwości,obiektywnyobrazfaktów
izdarzeń,wypełniającychtetrudnechwile,którychbyłem
naocznymświadkiem.Wpublikacjikorzystałemprzede
wszystkimzosobistychnotatekKsiędzaPrymasa,
zatytułowanych
Promemoria
.Wtreściiformietego
zapisuwyodrębniająsiędwanurty:refleksje
ocharakterzeascetycznymoraznotatkidotyczące
bieżącychspraw.Wksiążcecytujęfragmentyjednego
idrugiegonurtu,zaznaczającje–„Dziennikduszy”
i„Notatki”.Ponadtouwzględniamrelacjepersonelu
lekarskiegoipielęgniarskiego,wypowiedzidomowników
inajbliższychwspółpracownikóworazodwołujęsię
doosobistychobserwacjiinotatek.
DrugączęśćpublikacjistanowiąprzemówieniaKsiędza
Prymasawygłoszonewomawianymokresie–znacznaich
liczbaniebyładotądpublikowana.Potejczęściksiążki
zamieściłemrefleksje,jako
Postscriptum
,które
sązwróceniemuwagiCzytelnikanaistotneobszary
działalnościPrymasaTysiąclecia,NiekorowanegoKróla
Polski–jaknapisanonajednejzszarfumieszczonych
nawieńcupogrzebowym.
Zamieszczonewksiążcehistorycznezdjęciapochodzą
zostatniegookresużyciaKsiędzaPrymasa;wśród
fotografiijestkilkazwcześniejszychlat,nacochciałbym
zwrócićuwagęCzytelnika.
