Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
78
E.Krajewska-Kułak,A.Kułak-Bejda,M.Cybulski,A.Guzowski
(28%–studenci,41,9%–pracownicysocjalni),zagubiony(27,1%–studenci,
32,3%–pracownicysocjalni),niebezpieczny(28,8%–studenci,27,4%–pracow-
nicysocjalni)ibezsilny(15,3%–studenci,24,2%–pracownicysocjalni).Studenci
dodatkowosądzili,żejesttoosobaagresywna(22,9%),niezaradna(17,8%),nie-
samodzielna(16,9%)inieświadoma(16,1%),apracownicysocjalni–żenieufna
(29%),niecierpliwa(19,4%),przestraszona(17,7%)lubnieszczęśliwa(16,1%)[20].
WbadaniuPankiewicziwsp.[34]okazałosię,iżzdaniem49,3%niepełno-
sprawnychfizyczniesytuacjażyciowaosóbpsychiczniechorychjestzdecydowanie
gorszawporównaniudosytuacjiżyciowejinnychniepełnosprawnych.
Kolejnymproblememjeststygmatyzacjaosóbzdepresją.Wliteraturzeprzed-
miotu[35-38]podkreślasię,żew2030rokudepresjabędzienaświeciedrugąco
doczęstościprzyczynąniepełnosprawnościwkrajachwysokorozwiniętych,trze-
ciązaśwkrajachniskorozwiniętych.Obecniedotyczyok.450milionówludzina
całymświecie,8%społeczeństwAmeryki,6,1%populacjiwEuropie,6%krajów
PacyfikuicodziesiątegoPolaka[35-38].Nadepresjęcierpiok.5%populacjina
BliskimWschodzie,wAfrycePółnocnej,EuropieWschodniejinaKaraibach
[cyt.za39].ZachorowalnośćnadepresjęjestprawdopodobnienajniższawAzji
Wschodniej,anastępniewAustralii,NowejZelandiiiAzjiPołudniowo-Wschod-
niej,anajwięcejprzypadkówdiagnozujesięwAfganistanie(1na5osób),anaj-
mniejwJaponii–mniejniż2,5%[cyt.za39].
Chociażzaburzeniadepresyjnesąpowszechne,wwieluspołeczeństwachcho-
rzycierpiącynaniąsąstygmatyzowaniidyskryminowani.Rzadziejujawniają
swojąchorobęimająproblemzuzyskaniemwsparciawswoimśrodowisku.Czę-
sto,wmomencieujawnieniaproblemówzdrowotnychwmiejscupracy,spotykają
sięzwykluczeniemspołecznym,wtymzkwestionowaniemichkompetencji.Za-
chowaniainnychosóbwobecnichwynikajągłówniezpanującychogólnie,krzyw-
dzącychstereotypów,dotyczącychchorychpsychicznie.Niestetytenegatywne
postawyisposobymyśleniaodepresjisączęstoprzyswajaneprzezsamychcho-
rych,atopowodujeobniżenieichsamooceny,nasilatrudnościwfunkcjonowaniu
istanowidlanichdodatkoweźródłostresu.Podobniejakwinnychchorobachpsy-
chicznych,stygmatyzacjadotykaprzedewszystkimosobymieszkającewmałych
miejscowościach.Powyższeproblemymogątakżenasilaćmasowemedia,które
częstorelacjonująproblemyosóbzzaburzeniamipsychicznymiwsposóbbardzo
wybiórczyiniezawszeobiektywny[35-38].
Kuzeliwsp.[39]wbadaniachpoddalianalizieopinięrespondentówodnośnie
dotraktowaniachorychzdepresjąprzezspołeczeństwo.Opinięotym,żedepre-
sjajestodbieranaprzezotoczeniejakochorobawstydliwawyraziło58,5%ogółu
badanych,wtym41%którzymielilmajądepresjęi60%bezdepresji.Otym,że
