Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
OddajemydorąkCzytelnikadrugitomnatematdyskursówwkomunikacji,
którypoświęconyzostałrozważaniomnadparafrazowaniemwdyskursiearty-
stycznym.Pierwszytom,noszącytytułDyskursartystyczny,zawieratekstyuka-
zująceartyzmprzekazywanyzapomocąróżnychkodów.Chcieliśmysprawdzić,
czybadaczeanalizującykomunikatyprzekazywanezapomocąróżnychkodów
potrafiąwzajemniesięzrozumiećipodjąćwspólnądyskusję.Okazałosię,że
takadyskusjajestnietylkomożliwa,alebardzoowocna,stądodważyliśmysię
napodjęcierozważańnawęższytemat,jakimjestParafrazowaniewdyskursie
artystycznym.TomtenotwieraAleksegoAwdiejewaWstępdoteoriiparafrazy,
nakreślającyogólnerozumienieparafrazywujęciukomunikacyjnym.Właści-
wiewszystkiepozostałetekstyrealizująfundamentalnezałożenieA.Awdieje-
wa,żeupodstawowymcelemnaturalnejkomunikacjijestprzekazsensu”
,aten
samsensmożnawyrażaćwróżnysposób,czylistosującparafrazy.Wkolejnym,
bardzointeresującymtekścieMichaelFleischer,pisząconiekomunikowalno-
ści,wzasadzieprzyjmujepodobnestanowiskodozałożonegoprzeznas,ukazu-
jącniewyrażalnośćsensu.Idziejednakokrokdalej,twierdząc,żedlakomuni-
kacjinawetparafrazowaniewerbalne,pozostającewaspekcienormalności,nie
jestkonieczne.Naprzykładachhaikuikoanówpokazuje,żeformasłużytylko
umożliwieniuwspólnegoprzeżywania,poczymulegazapomnieniu.Drugitekst
AleksegoAwdiejewaumieszczonywtymtomieParafrazowaniejakowskazywa-
nienasenspokazujepraktycznewykorzystaniejegozałożeńteoriiparafrazyna
podstawieanalizybogategomateriałuempirycznego,jakistanowiłyparafrazy
tekstusatyrycznegoMichaiłaZoszczenki.OpracowanieAleksandraKiklewicza
takżepozostajewkręgutekstuhumorystycznego,prezentującparafrazowanie
dowcipów,którenieustanniepowtarzanewsposóbkoniecznyprzekazująten
samsenswróżnysposób.Wobrębieprzekazuliterackiegopozostajątakże
rozważaniaBarbaryBogołębskiej.Przyjmujeonaniecoinne-tradycyjne
-ujęcieparafrazy,ilustrującjeprzykładamizliteratury.GrażynaHabrajska
próbujepokazaćparafrazowaniewerbalno-wizualne-jedensensprzekazywany
