Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sięuśmiechnęli.Wkońcubyłtomiłykomplement.DonFilippoPacelli
zastanawiałsięjednakprzezmoment,czynieznaczyłcoświęcej.
Studiowałhistorięiczytałoludziach,którychprzyszławielkość
zostałaprzepowiedzianagłosemprorokawczasie,gdyniebyło
kutemużadnychprzesłanek.NaprzykładrzymskidyktatorSulla
przepowiedziałwielkośćJuliuszaCezara,kiedytenbyłtylkomłodym
nicponiem.Ioczywiścienajwiększyprzykładzwszystkich,wNowym
Testamencie,kiedystarySymeonrozpoznałwnowonarodzonym
DzieciątkuJezusprzyszłegoMesjasza...
DonFilipponigdyniezapomniałproroczychsłówiczasami
przypominałonichswojejrodzinie.
Sześćdziesiąttrzylatapóźniej,wdniuswoichurodzin,Eugenio
Pacelliubranywbielizłotozostałwybranynapapieża,podsamą
kopułąBazylikiŚwiętegoPiotra.
Poszedłdoszkoływwiekuczterechipółroku.Wcześniezostał
ministrantem–zwyklesłużyłdoMszyodprawianejprzezjegowujka,
donVincenzaCirillego,wChiesaNuova,pięknymstarymkościele
kilkasetmetrówoddomurodziców.MałyEugeniożałowałjedynie,
żeniemógłsamodprawiaćMszy,zamiasttylkodoniejsłużyć.
DonnaVirginia,jegomatka,weszłapewnegodniadopokojusynka.
Zatrzymałasięnagle,wycofałanapalcachizawołałamęża.
–Musiszzobaczyć,corobiEugenio.
DonFilippouśmiechnąłsięiposzedłrazemznią.
Eugenioprzesunąłstółnaśrodekpokojuinakryłgowielkim
obrusemzbiałąkoronką.Ustawiłnanimsrebrnepucharyjako
cyboriumikielichorazkrzyż,któryzwyklestałnamałymnocnym
stolikuprzyjegołóżku.Ubranybyłwbiałąnocnąkoszulę,naktórą
włożył„ornat”i„stułę”zrobionesamodzielniezparuskrawków
adamaszkui„odprawiałMszę”.Miałtakdystyngowaneruchyitak
pełnączcipostawę,żedonFilippobyłbardziejporuszonyniż
rozbawiony.Położyłpalecnaustachiwycofałsięcichorazemzżoną.
–Musimypowiedziećotymjegowujkowi–rzekł.
OjciecCirillinieśmiałsię.Odbyłzchłopcemkilkadługichrozmów,
mówiącmuożyciuksiędzaijegoobowiązkach,owielkichzakonach
wysyłającychmisjonarzydodzikichkrajów,gdziewieluznichstawało
