Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
UlubionymprzedmiotemmałegoEugeniabyłyjęzykiobce.Nietylko
sięichuczył,leczwprostjepochłaniał.Wkrótcemówiłpofrancusku,
hiszpańskuiniemieckurówniepłynniejakwojczystymwłoskim.
Potemdoszedłangielski,portugalski,anawetwęgierski.Grubo
posiedemdziesiątcezacząłsięuczyćrosyjskiego.Miałfenomenalną
pamięćiwyćwiczyłjądotakiejperfekcji,żewystarczyłomudwarazy
przeczytaćwiersz,bygozapamiętać.Nauczycielemusielizauważyć,
żemajądoczynieniazniezwykleuzdolnionymchłopcem.Nigdy
jednakniestałsięich„pupilkiem”,nielubianymprzezinnych
chłopców–przeciwnie,koledzyprzychodzilidoniegozróżnymi
sprawami,chociażbyłjednymznajmłodszychwklasie.Lubiligo,
bowyczuwali,żeonlubiich.
Naprawdęichlubił.Zawszelubiłludzi.Itobyłjedenzpowodów,
dlaktórychchciałzostaćksiędzem,proboszczem.Pontifex,łacińskie
słowonazywająceksiędza,znaczyłopoczątkowo„budowniczymostu”.
ZadaniemksiędzajestbudowaniemostumiędzyBogiemiludźmi
itowłaśniechciałrobićEugenio.Nigdyniemiałcodotegożadnych
wątpliwości.Nigdynawetniezastanawiałsięnadinnymzawodem.
TroszczyćsięoludziiprowadzićichdoBoga...comogłosięztym
równać?
Myślałotymjakosześciolatek,grzecznychłopczykzwielkimi,
ciemnymioczamiigrzywkązaczesanąnaczoło,ubranywczarny
aksamitnypłaszczykikrawatwkropki.Nadalotymmyślałjakochudy
siedemnastoletnimłodzieniec,mierzącyponadmetrosiemdziesiąt
wzrostu,delikatnyiwąskiwramionach,alezawszetrzymającysię
prosto.Zamierzałzostaćksiędzem,proboszczem.
Wroku1894,wwiekuosiemnastulat,wstąpiłdoCollegio
Capranica,bystudiowaćfilozofię,apotemteologię.Jakwszyscy
tamtejsistudencinosiłterazdługączarnątogę,białykołnierzyk
iczarnykapeluszzszerokimrondem.
Warunkiżyciawseminariumbyłyznaczniebardziejprymitywneniż
wkoszarachwspółczesnejarmii.Surowinauczyciele,nienajlepsze
jedzenie.Studentomjednakzdawałosiętonieprzeszkadzać.Niebyło
sportów–wCapranicakształtowanoumysły,nieciała.Wystawiano
jednakszkolnesztuki,aEugenioPacellidostawałnajdłuższe
inajtrudniejszerole.Umiałgraćimiałtakądobrąpamięć...
