Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
9
Zaburzeniaodżywianiasię9występująznacznieczęściejukobietniżumęż-
czyzn10.Maksymalnenasileniezachorowańprzypadanaokresadolescencji,awięc
od12.do19.rokużycia11.Niskiwskaźnikzachorowalnościmęskiejczęścipo-
pulacjitłumaczysiętym,żechłopcylepiejniżdziewczętaprzystosowująsiędo
zmianfizycznych,emocjonalnych,poznawczychispołecznych,którezachodzą
worganizmiemłodegoczłowiekawokresieadolescencji12.
Posługującsięwtymopracowaniuterminami„młodzieższkolna”,„uczniowie”,
mamnamyśliprzedewszystkimdziewczętawstadiumadolescencji,któreznajdują
sięwgrupienajwiększegoryzykawzakresierozwojusymptomatologiizaburzeń
łaknienia.Przyjęcietakiegostanowiskazostałopodyktowanetym,żeanalizowany
problemwznacznymstopniudotyczyżeńskiejczęścipopulacjimłodzieży.
Zdecydowanawiększośćpsychologówipsychiatrówpodkreśla,żeskuteczne
działaniadiagnostyczneiprofilaktycznewodniesieniudozaburzeńodżywianiasię
niemogąbyćpodejmowaneprzezpojedynczeosoby.Rozpoznawanieiprzeciw-
działaniezaburzeniomodżywianiasięumłodzieżywymagawłączeniawtenpro-
ceswielupodmiotów:rodziców,lekarzypierwszegokontaktu,psychologów,psy-
chiatrów,pedagogów,nauczycieliiwychowawców13;przyczym–moimzdaniem
–nauczyciele,wychowawcy,pedagodzyodgrywajątujednązgłównychról,gdyż
wchodzącwkontaktopiekuńczyiwychowawczyzuczniami,mogąpoznawaćich
problemy,potrzeby,pragnieniaimarzenia.Codziennespotkaniazwychowanka-
mi,obserwacjaichstanuzdrowia,postawwobecodżywianiasięiwłasnegociała
przyczyniająsiędotego,żenauczycieleczęstojakopierwsimogądostrzecunich
zachowaniabędąceprzejawamizaburzeńodżywianiasię.Odnichtakżenierzadko
rozpoczynasięwtakiejsytuacjiprocedurapodejmowaniaokreślonychdziałań.
Wprzypadkuzaburzeńłaknieniamatodużeznaczenie,gdyżtrafnadiagnozatych
chorób,szybkorozpoczęteleczenie,ukierunkowanem.in.nazmianęstylużycia,
zmianęnawykówizachowańżywieniowych,mogąsprzyjaćszybkiemupowrotowi
młodejosobydozdrowia14.
Niniejszapracaskładasięzdwóchczęści:teoretycznejipraktycznej.Wpierw-
szejczęścipracyanalizujęliteraturęprzedmiotu,przedstawiamrozważaniana
9Wniniejszejpracywymiennieoperujęterminami:zaburzeniaodżywianiasię,zaburzeniałak-
nienia,zaburzenianatleprzyjmowaniapokarmów,zaburzeniajedzenia.
10Wostatnimokresiewskaźnikzachorowalnościnaanoreksjęibulimięuchłopcówniecowzra-
sta.Możnatotłumaczyćm.in.presjąmediów,którenarzucająmłodymmężczyznomokreślonywygląd
męskiegociała.
11Zgodniezestrukturąpolskiegosystemuoświatywtejkategoriiwiekowejznajdujesięgłównie
młodzieższkółgimnazjalnychiponadgimnazjalnych.Por.Reformasystemuedukacji.Projekt,WSiP,
Warszawa1998,s.11–12.
12Por.B.Józefik,Epidemiologiazaburzeńodżywianiasię...,dz.cyt.,s.27.
13Por.S.M.B.Pecyna,Psychologiaklinicznawpraktycepedagogicznej,Żak,Warszawa1998,
s.132.
14Zob.M.Kowalczuk,Powstrzymaćanoreksjęibulimię,„ProblemyOpiekuńczo-Wychowawcze”
2007,nr6,s.25.
