Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp–harcerstwojako
środowiskowychowawcze
Podstawowymprzedmiotemzainteresowaniapedagogiki
społecznejjestśrodowiskowychowawcze.Współczesnejego
rozumienienajbliższejesttradycjihumanistycznej,zakładającej
wzajemneuczeniesięwrelacjachwychowanek–wychowawca.
Toukładspołecznychinterakcjiświadomychpodmiotów
społecznych.Takieujęciewiążesięzinterpretacjąwychowaniajako
ulepszaniaśrodowiskajegowłasnymisiłami,przywspomaganiu
wychowaniemindywidualnym,opartymnawzajemnym
ibezpośrednimkontakciewychowankaiwychowawcy,oraz
wychowaniemzespołowym.Podejściehumanistycznewywodzisię
zdwóchinnychtradycjinaukowych:znurtunaturalistycznego
ipozytywistycznego,różniącychsięstosunkiemwychowawcy
dowychowanka
1
.
Pojęcieśrodowiskawychowawczegojestwieloznaczne
zewzględunadwieskładowe:środowiskoiwychowanie.
Posługującsięterminem„środowisko”,należygoodróżnić
odpojęciaprzestrzeni,którazawierawsobiewszystkieelementy
strukturyotaczającejjednostkę.Środowiskonatomiasttoteelementy
struktury,zktórymijednostkamabezpośrednikontakt.Według
HelenyRadlińskiejkontakttenpowinienbyćstałylubtrwaćdłuższy
czas
2
.RyszardWroczyńskiuzupełniatędefinicjęopojęcie
wywieraniawpływu–samastyczność,nawetdługotrwała,możenie
wywołaćreakcjiwczłowieku,natomiastczasemjednozdarzenie,ale
mająceogromneznaczeniedlajednostkimożewywrzećtrwały
wpływnajejpostawy,życie,dalszelosy
3
.Opisującpojęcie
środowiska,należywspomniećokategoriachsubiektywnościoraz
obiektywności,nacozwracałuwagęAleksanderKamiński.Zgodnie
zsubiektywnympodejściemkażdyczłowiektworzywłasne
niepowtarzalneśrodowisko,któregoniemożnaodniegooddzielić.
