Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
„Przesłuchiwanazeznała,żedenatowiniepodawanonaoddziale
żadnejzsubstancji,którychobecnośćpotwierdziłobadaniemoczu.
Winnymprzypadkumusiałabyotymwiedzieć”,zapisałpolicjant
wraporciezprzesłuchaniapielęgniarki,którezajęłodwadzieścia
minut.
Podczasprzesłuchańżadenzpracownikówszpitalanierzucił
naChristinęnawetcieniapodejrzenia.NiezrobiłytegoaniIda,ani
Nina,którepostanowiły,żeniepowiedząfunkcjonariuszomoswoich
wyliczeniachzksięgizgonówidomysłachwzględemkoleżanki.
Policjaniekontaktowałasiępóźniejznikimzpersonelu.
Pokrótkimdochodzeniuorganyściganiazdecydowałysięumorzyć
sprawęśmierciArnego,mimożesekcjazwłokpotwierdziładoniesienia
lekarzy.Wkrwizmarłegostwierdzonoobecnośćmorfinyistesolidu,
coniezgadzałosięzzapisamiwjegokarcie.
Szpitalwszcząłwewnętrznepostępowanie,któremiałonacelu
rozwiązanietejzagadki.Wjegowynikuustalono,żeArnepodczas
hospitalizacjinaoddzialemusiałmiećdostępdoróżnychleków
iżesamodpowiadałzaichprzedawkowanie.Wniosektenprzekazano
krewnymzmarłego.Wedługnichbrakowałownimjednakwszelkiej
logiki.Zupełnietegonierozumieli.
PrzecieżArneodzawszebyłzajadłymprzeciwnikiemnarkotyków.
