Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Szoberaczy(wliberalniejszejformie)przezWitoldaDoroszewskiegoijego
uczniów.PozycjaAntoniegoKryńskiegowpolskimśrodowiskujęzykoznaw-
czymbyłataksilna,żejegoopórwobecprzepisówortograficznychAkademii
Umiejętności(około1890roku)utrudniłwprowadzeniejednolitejpisowni
polskiejwtrzechzaborach(wzaborzerosyjskimustalonozasadyzapisu
zgodnezpropozycjąuczonego).Równiekrytyczniejęzykoznawcazareagował
nauchwałyPolskiejAkademiiUmiejętnościw1918roku,którychzresztąnie
chciałpóźniejstosować.
Obrońcaczystościjęzykabyłcenionyzaswojeosiągnięciawpropagowaniu
nauki.Dziękijegostaraniom(atakżeJanaKarłowicza)w1885rokuwydano
pierwszytomDPracFilologicznych”byłotopolskieczasopismojęzykoznaw-
cze,któregoredakcjaskupiłanajwybitniejszychówczesnychjęzykoznawców
ifilologów.Oprócztegobyłautoremponad100hasełwWielkiejencyklopedii
powszechnejilustrowanej(od1890rokuredaktordziałujęzykoznawczego).
ByłtakżejednymzredaktorówSłownikajęzykapolskiego(tzw.Słownikwar-
szawski).W1907roku,wwynikumiędzyinnymijegostarań,utworzono
TowarzystwoNaukoweWarszawskie,wktórymjęzykoznawcapełniłfunk-
cjeczłonkazarząduiprzewodniczącegoWydziałuI.Równocześnieaktywnie
uczestniczyłwprocesiezałożycielskimTowarzystwaKursówNaukowych,
którezostałopóźniejprzekształconewWolnąWszechnicęPolską.
Uczony,zaangażowanywdziałalnośćpropagującąnaukęnagrunciepol-
skiegożyciaakademickiego,poświęcałmniejczasunawłasnąpracęnaukową.
Ważniejszerozprawypowstaływpierwszymetapiejegokarierynaukowej.
JakohistorykjęzykabyłwydawcązabytkówstaropolskichPowieściopapieżu
UrbanieiŻywotaEufraksjiorazautoremrozprawOaoryściewjęzykupolskim
iOjęzykuWojciechaOczki.UformowanewlatachtrzydziestychXXwieku
językoznawcześrodowiskowarszawskiesporozawdzięczadziałalnościAdama
AntoniegoKryńskiego.Jegozaangażowanie,pracepopularyzatorskieoraz
ujmująceusposobienieprzyczyniłysiędowzrosturangijegopozycjispołecz-
nej,pomimobrakuszerokiegouznaniazestronyśrodowiskanaukowego.
Oszacunkuwobecosobyjęzykoznawcyświadczychociażbypowołaniego
naczłonkaKomisjiJęzykoznawczejAkademiiUmiejętnościw1875rokuczy
członkahonorowegoTowarzystwaNaukowegoWarszawskiego,Towarzy-
stwaPrzyjaciółNaukwWilnieorazTowarzystwaNauczycieliSzkółWyż-
szychiŚrednich.
AdamAntoniKryńskizmarłtragicznie10grudnia1932rokuwwypadku
tramwajowym.JestpochowanynaCmentarzuPowązkowskimwWarszawie:
kwatera66,rząd6,miejsce11,12.
12