Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
AleksandraKamińska-Małek
Podrugie,izasadnicze,komentarzetemogąbyćodczytywanewróżnoraki(ale
teżniekonieczniespójnyzintencjąichautorek)sposób.Mogąstanowićwyrazna-
uczycielskiejfrustracji,gdyżwynikaznich,iżautorkisugerująbrakistnieniatakie-
gowsparcia.Możeteżoznaczaćtraktowanieśrodowiskanauczycieliiśrodowiska
uczniówjakoprzeciwstawnychgrupoporu,awtymprzypadkuszkoławcalenie
jestśrodowiskiemwsparciaucznia,wktórymnauczycielrobiwszystko,bydostrzec
izrealizowaćtkwiącywnimpotencjał.Szkoławtymrozumieniustanowimiejsce
walki,wktórymzmęczonynawałemobowiązków(ipewnienietylko)nauczyciel
niemajużsiłybądźochotywspieraćucznia,gdyżprzedewszystkimsamtakiego
wsparciaoczekuje.Wtymrozumieniumożemyteżdostrzegaćegoizmnauczycieli,
którzysąwszkolenastawieninarealizacjęsiebie,anierealizacjęucznia.Oczywiście
sątotylkoteoretycznedywagacjeimożliwościinterpretacyjne,którychniejesteśmy
wstanieudowodnićbezprzeprowadzeniapogłębionychbadańwtymzakresie.
Potrzeciewreszcie,wkomentarzachtychwidzimyopozycję-zjednejstrony
mamywsparciepsychiczneucznia,zdrugiej-nauczycieledomagająsięwsparcia
psychicznegodlasiebie,aczyżnieistniejemiędzytymirodzajamiwsparciarela-
cja?Czyniejesttak,żeotrzymującywsparcieduchowe(trzymającsięjużnauko-
wejterminologii)nauczycieljestwstanieudzielićwsparciaduchowegouczniowi?
Czyżniejesttak,powracającdozasadniczegotematuniniejszejpracy,żenauczy-
cielmającysilnepoczuciesensuwłasnegożycia,któregoprzynajmniejczęśćreali-
zujewpracyzawodowej,dopierojestwstanieudzielićnietylkowsparciauczniowi
wtrudnychdlaniegoduchowochwilach,aleprzedewszystkimjestwstanieuczu-
laćgonawagęiistotnośćzagadnieniapoczucia,wzmacnianiasensujegożycia
wswojejcodziennejpracy?Przecieżuczniowie(ioczywiścienauczyciele,jakrów-
nieżinniniezwiązaniześrodowiskiemszkolnymludzie),mającysilnepoczucie
sensownościswojegożycia,lepiejradząsobiezróżnymiżyciowymizawirowania-
mi,chwilamimniejbądźbardziejsubiektywnieodczuwanymijakotrudne,gdyż
przyświecaimpewiennadrzędnycel,któryrealizująwswoimżyciu.
Wtensposóbdochodzidoczwartejuwagi-wliteraturzeprzedmiotuanali-
zującejpoczuciesensużyciadominujeprzekonanie,iżtątematykązaczynamysię
interesowaćwłaśniewtedy,gdyjestjużciężko,gdytracimysens,gdyprzytłaczanas
ciężardoświadczeńniechcianych,spadającychnanaszzewnątrz(Michalski2011).
Takiesąniestetyfakty.Jednakwtensposóbniedostrzegamypotencjałutkwiące-
gowedukacji.Przecieżwcodziennejpraktycepedagogicznej(takwychowawczej,
jakiwprocesiekształcenia)możemyuczulaćuczniównaproblematykęzwiązaną
duchowościwsensietradycyjnym,tj.łączonejzesferąreligijnościczłowieka,wmasowejedukacji)(Ka-
mińska2018a)orazTrendsoftheso-callednewspiritualityandtheinclusionofspiritualproblemsinthe
areaofpedagogicalrefectionandpractice(wktórymzastanawiamsięnadpodziałamiwewspółczesnej
duchowości,tj.takimirozumieniamitegopojęcia,któreniełącząsięztradycyjną,religijnąduchowo-
ścią,orazmożliwościamiwłączeniatychpojęćdodyskusjipedagogicznych)(Kamińska2018b).
