Настройте текст для его корректного отображения на любом устройстве
Создавайте заметки
Начните читать с того места, на котором закончили
Ciągły pośpiech, niezliczone reklamy, bilbordy nawołujące do konsumpcjonizmu, przyczyniają się do zmiany sposobu spędzania wolnego czasu. Coraz rzadziej sięgamy po książkę, która wymaga nie tylko zwolnienia szybkiego trybu życia, ale także zastanowienia się nad nim. Dla coraz większej grupy osób książka czy prasa to zwyczajna „strata czasu”. Zdecydowanie wolimy krótki przekaz informacji, w tzw. „pigułce”, który zastępuje nam przegląd codziennej prasy. Internet, telewizja, skrótowe informacje na różnego rodzaju portalach społecznościwych to podstawowe miejsca zdobywania wiedzy. Mimo bardzo bogatych i ładnie wyeksponowanych witryn z wieloma znanymi pozycjami i nowościami wydawniczymi, liczba czytelników każdego roku zmniejsza się. Dlaczego warto czytać? Sięganie po książki poszerza nie tylko kompetencje językowe, rozwija inteligencję emocjonalną i pozytywnie wpływa na naszą psychikę, ale też poprawia koncentrację i zwiększa naszą kreatywność. Celem niniejszej monografii jest próba zwrócenia uwagi na istotę edukacji w wymianie myśli, doświadczeń oraz prezentacji wyników badań dotyczących poszczególnych podmiotów, środowisk i obszarów edukacyjnych. Prezentowany tom składa się z czterech rozdziałów, których tytuły stanowią klamry spinające różnorodne, zarówno pod względem tematu, jak i formy, opracowania autorów reprezentujących różne dyscypliny naukowe. Wielość i interdyscyplinarność podejść do problematyki edukacyjnej stanowi swoistą wartość, a czasami kłopot dla Czytelnika, który sądzi, że edukacją powinni zajmować się głównie pedagodzy. Otóż okazuje się, że ciekawe, a wręcz ożywcze spojrzenie do dyskusji nad edukacją XXI wieku mogą wnieść osoby reprezentujące różne dyscypliny naukowe i artystyczne, w tym socjologowie, lekarze, muzycy, plastycy czy też przedstawiciele nauk wojskowych. „Oglądanie” zagadnień i problemów związanych z edukacją czy wspomaganiem rozwoju człowieka przez pryzmat, wydawałoby się, odległych od pedagogiki dziedzin czy dyscyplin, najpierw może powodować swoiste ich rozszczepienie, po czym może doprowadzić do scalenia w całość obrazu, który wydawał się dotychczas mało spójny i zamglony. Taki też zamiar, czyli próba scalenia w jeden tom, zagadnień dotyczących zarówno problematyki zdolności, terapii, zagrożeń rozwojowych, roli rozwojowej, jak i stymulacyjnej środowisk edukacyjnych, przyświeca redaktorom niniejszego wydania.
