Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WXIXwiekuuzyskanierozwodustałosięwłaściwie
niemożliwe.WeFrancjiwlatach1816–1884rozwodów
zakazanoprawnie.WAngliido1857rokuprzy
rozwodziewymaganoakceptacjiparlamentu.Procedura
byłatakskomplikowana,kosztownaidługotrwała,
żewlatach1715–1852udzielonotamzaledwiestu
osiemdziesięciuczterechrozwodów.WHolandii
do1838rokuzauprawnionypowódrozwoduuznawano
tylkodługoletniąkaręwięzienialubbanicję.Ponadto
wchodziławrachubęzdrada,porzuceniebądź
maltretowanie,aletrudnobyłozebrać
natowystarczającedowody.WAngliiporoku1857,
jeślimążopuściłżonę,kobietamogłazatrzymaćdla
siebiewszystko,cozdobyłaporozłące.Jeślijednakmąż
zdecydowałsięwrócić,odnowadysponowałcałymjej
majątkiem.WeFrancjiseparacjaodłożaistołu
uprawniałakobietędoopuszczeniamęża,ztym
żetraciłaonawówczasprawodoopiekinaddziećmi.
Ponadtomusiałapytaćmężaozgodęprzy
podejmowaniujakichkolwiekdziałań.Warunkiem
dokonaniaprzezniątransakcjifinansowejbyłpodpis
męża.
Zdradabyłakaralna.WeFrancjiwiarołomnakobieta
mogłaotrzymaćwyrokodtrzechmiesięcydodwóchlat
więzienia.Mężczyznamiałwiększąswobodę.Podlegał
karzetylkowtedy,kiedydodomu,wktórymmieszkał
zżoną,wprowadziłmetresę.Aiwówczasnieszedł
dowięzienia,tylkootrzymywałgrzywnęwwysokości
od100do2tysięcyfranków.JeśliFrancuzprzyłapał
żonęnazdradzieijązastrzelił,sądnajczęściej
gouniewinniał.Kobietaniemiałaprawapodnieśćręki
