Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kalorymetrudoprowadzićtemperaturęwodydotemperaturypomieszczenia.Donaczynia
kalorymetrycznegonależywlaćtylewody,abyzakryłagórnąpłaskąpowierzchnięgłowicy
iuruchomićmieszadło.Po5-10minutachrozpocząćwjednominutowychodstępachczasu
odczytywanietemperatury.Właściwypomiarkalorymetrycznyskładasięztrzechokresów:
początkowego,głównegoikońcowego.Wpięciominutowymokresiepoczątkowymodczy-
tujesięsześćrazytemperaturęwjednominutowychodstępachczasu.Bezpośrednioposzó-
stymodczycienależyzapalićodważkępaliwawbombieprzezwłączenieprądu.Lampka
kontrolnapowinnazaświecićizgasnąćprzedwyłączeniemprądu.Jeżelilampkaniezgaśnie,
należyuznaćpomiarzanieudanyizestawićodnowaaparaturę.Wokresiegłównym,zaczy-
nającymsięwchwilizapaleniasięodważkipaliwa,należyodczytywaćtemperaturęwodstę-
pachjednominutowych.Zaostatniodczyttegookresuprzyjąćpierwszyodczytnajwyższej
temperatury.Wokresiekońcowymtrwającym5minut,należyodczytaćtemperaturępięć
razywodstępachjednominutowych,począwszyodpierwszejminutypoostatnimodczy-
cieokresugłównego.Poostatnimodczyciezatrzymaćmieszadło,zdjąćpokrywępłaszcza
inaczyniakalorymetrycznego,wyjąćtermometr,odłączyćodbombyprzewodyelektryczne
iwyjąćmieszadło.Jeżeliwtyglupozostałyczęściniespalone,oznaczenienależypowtórzyć.
CiepłospalaniapaliwastałegowstanieanalitycznymQ
s
a,jeżeliznanajestzawartość
siarkiwbadanejpróbcepaliwa,obliczasięzewzoru[4]:
Q
s
a
=
C
⋅
(
D
t
−
k
m
)
⋅
(
|
|
|
k
1
−
m
f
1
l
l
l
)
−
c
j
,J/g
(1.1)
gdzie:
f-współczynnikdlawęglaibrykietówzwęglaf=0,0015,dlaantracytu,koksu
ipółkoksuf=0,001,g,
C-pojemnośćcieplnakalorymetru,J/
OC,
D
t-ogólnyprzyrosttemperaturyokresugłównego,
OC,
k-poprawkanawymianęciepłakalorymetruzotoczeniem,jejwartośćokreślono
wnormieprzedmiotowej,
OC,
m-masaodważkipaliwastałego,g,
c
j-sumapopraweknadodatkoweefektycieplne:
c
j
=
c
1
+
m
c
2
+
946
⋅
S
t
a
,J/g
,
(1.2)
S
t
a-zawartośćsiarkicałkowitejwpróbceanalitycznej,oznaczonawedługnormy
PN-G-04514-01:1981P[5],%,
94,6-ciepłotworzeniakwasusiarkowego,odpowiadające1%siarki,J/g.
Wynikiemkońcowymjestśredniaarytmetycznawynikówconajmniejdwóchoznaczeń.
Oznaczaniegęstościrzeczywistejipozornejorazporowatościkoksuipółkok-
suzwęglakamiennegozgodnieznormąPN-C-04307:2008P[6]poleganaustaleniu
masyiobjętościpróbkikoksuprzezzważeniejejwpowietrzuwstaniewysuszonym,
anastępniezważeniuwodywypartejzezbiornikapozanurzeniuwnimpróbki.Wcelu
12
