Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niezawierałytytułówsur.NaprzykładwwielkimskarbieKoranów
zIIiIIIwiekuhidżry(VIII-IXw.n.e.)zgromadzonymwjemeńskim
(Ṣan‘ā’)Dāral-Maẖṭūṭāt(DomRękopisów)tytułysurniesą
wymieniane(conajwyżejsątopóźniejszedopiski)[14].IbnAbī
Dāwūd(zm.929)cytujeAn-Naẖā‘iego(zm.715),którydomagałsię
usuwaniatakichwstawekjaktytułysur,apodawanietytułusurypo
jejzakończeniuuważałnawetzaniebezpieczną„nowinkę”(bid‘a),
awięcherezję.
Dlategonazewnictwoniejestjednoliteiposzczególnesurymogą
miećpokilkatytułów.Zbiegiemczasupewnenazwystałysię
popularniejszeodinnychistądsąwchwiliobecnejpowszechniej
stosowane.Niemniejniektóreznichdodniadzisiejszegosą
stosowanewkilku(zwykledwóch)wersjach.Wróżnychrejonach
świataislamu(przedewszystkimjednakwświeciearabskim)używa
sięodmiennychnazw.Naprzykładnawschodzie,wMašriqu,sura
XLnosinazwęAl-Ḡāfir(„Przebaczający”)natomiastnazachodzie,
wMaghrebieAl-Mu’min(„Wierzący”).
PodobniejakKoranrównieżposzczególnesurynosząnazwy
ocharakterzeepitetów.ItaknaprzykładAs-Suyūṭīwewprowadzeniu
donaukkoranicznychAl-Itqānfī‘ulūmal-qur’ān
(„Osiągnięcie
doskonałościwnaukachkoranicznych”)wymienia25nazwsury
I(Al-Fātiḥa).ZkoleiIIsurę(Al-Baqara)określasięjakofusṭāṭal-
qur’ān„namiotKoranu”lubsanamal-Qur’ān(„garb[takijak
uwielbłąda]Koranu”),natomiastsura36(Yāsīn)nazywanabyłaqalb
al-Qur’ān(„serceKoranu”).
Literyfawātiḥ
Cechącharakterystyczną29surkoranicznychjestwystępowanie
naichpoczątkutajemniczychliterzwanychfawātiḥ–otwierającymi
surylubmuqaṭṭa‘a–izolowanymi.Jednazsur–50–zatytułowana
jestnawetnazwąliteryqāf.Tychliterjest14:‘ayn,hā’,ḥā’,kāf,lām,
mīm,nūn,qāf,rā’,ṣād,sīn,ṭā’,yā’.Występująwgrupachod2do5.
Zawierającejesurypochodzązpóźnegookresumekkańskiego.Te
literyróżnieinterpretowano.Próbowanownichwidziećskrótycałych
fraz,główniepięknychimionBoga,np.począteksury19:khy‘ṣ
objaśnianojakoskrótod:karīm,hādin,yaqīn,‘alīm,ṣadīq.Inni
