Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zbiegającysięznajwiększymnasileniemepidemii,tj.
sierpieńipoczątekwrześnia,atakżeczęsteobjawy
zachorowania:nieguzydymieniczne,leczciemneplamki
naciele(np.wKrakowiew1651i1710r.).Jeślitakjest,
topoza„uniewinnieniem”szczuraijegopcheł,
„współodpowiedzialnych”zaznacznączęśćhistorii
europejskiej,małoztegowynika.Aobieteoriemogąsię
zresztąuzupełniać,jeślipamiętaćostwierdzonej
szczególnejpodatnościnauleganiedżumiewzawodach
„zbliżonych”doszczurzo-mysiejmenażerii:handlarze
zboża,młynarze,piekarze.Rzadziejzapadali
natęchorobęmniejlubianiprzezniepozbawionewęchu
gryzonie:garbarze,praczki,sprzedawcytytoniu5.
OdstarożytnościażpoXVIw.nieodróżnianowyraźnie
poszczególnychchoróbzakaźnych,nazywającje,gdy
szerzyłysięnagminnieizabijaływielu,dżumączy–
odwspólnegoobjawu–gorączką.Opisyinfekcji,
sporządzaneprzezkronikarzy,anawetlekarzy,
sąniedokładne,czasemmieszająsymptomychorób
panoszącychsięjednocześnie.RelacjaRufusazEfezu
zIw.n.e.wyraźniewskazujenadżumę,obserwowaną
takżewcześniejprzezlekarzywSyriiiEgipcie.Plaga
tanękałapotemEuropęwlatach165–189,251–266,531–
580.WVII–XIIIw.,wskutekupadkumedycynyiinnych
nauk,opisyobjawówpowracającychepidemiiustępują
wzmiankomoczasieichtrwaniaorazliczbieofiar.
KrzyżowcypozdobyciuizłupieniuKonstantynopola
w1204r.roznieślizarazępoEuropie.Największą
pandemiądżumyokazałsięjejpochódprzezkontynent
wlatach1348–50.Szacujesię,żeżniwomorowejśmierci
