Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PolacywRosjiodXVIIwiekudo1917roku
nymedalRosyjskiegoTowarzystwaGeograficznegoiuznaniewieluautorytetów
wdziedziniegeologii.W1889zaproponowanomuudziałwwyprawietybetańskiej
znanegopodróżnikaMichaiłaPiewcowa.Wzięliwniejtakżeudziałznanipóź-
niejpodróżnicy:WsiewołodRoborowskiiPiotrKozłow.Wczasiewyprawyzwie-
dziłmasywMuztaghAtawzachodniejczęścigórKunlun,pustynięTaklaMakan,
anastępniedwukrotniesamotniewyruszyłdoTybetu.Wdrodzepowrotnej,wy-
chodzączKaszgariiprzezgóryTienszan,wyprawaprzebyławpoprzekDżungarię
izostałarozwiązanawZajsanie.JejefektembyłaschematycznamapagórKunlun,
bogatakolekcjageologicznaorazinteresująceobserwacjenaturyetnograficznej
iarcheologicznej,dotyczącedawnychkulturKaszgarii.NamasywieMuztaghAta
odkryłpotężnelodowcepokrywającejegoszczyty.Przedstawionewpostacipubli-
kacjiwynikinagrodzonezostałysrebrnymmedalemim.NikołajaPrzewalskiego.
Wlatach1892-1894kierowałjednązekipbadającychzłożakopaliniwarunkigeo-
logicznenatrasiekoleitranssyberyjskiejmiędzyTomskiemaIrkuckiem.Od1895
kierowałwyprawąposzukującązłóżzłotanadMorzemOchockim,naKamczatce
iPółwyspieLaoduńskim.W1900odbyłponownąpodróżnaDalekiWschód,ce-
lemustaleniazłóżzłotanaPółwyspieCzukockimiobszarachpobrzeżaOceanu
Lodowatego.WczasietejwyprawybyłrównieżnaAlasceiwKaliforni.W1901
zostałwykładowcąwInstytucieGórniczymwPetersburgu,apohabilitacji(1902)
profesoremnadzwyczajnymgeologii.W1902zawybitneosiągnięcianaukowe
otrzymałZłotyMedalKonstantynowski,jednoznajwyższychodznaczeńnadawa-
nychuczonymrosyjskim.Mimoobciążeńdydaktycznych,nierezygnowałzba-
dańterenowych.Wlatach1901-1903poszukiwałzłóżropynafowejnaKaukazie.
W1904,naznakprotestuwobecreakcyjnejpolitykiwładzoświatowych,ustąpił
zuczelni.Wlatach1906-1911zramieniaKomitetuGeologicznegokierowałba-
daniaminaKubaniu,szkolącwterenieprzyszłychgeologównafowych.W1906
jakoprofesorzwyczajnywróciłdoInstytutuGórniczego,natomiastwrokpóźniej
zostałdziekanemnowopowołanegoWydziałuGeologicznego.Od1902do1917
geologięwykładałtakżewInstytucieInżynierówKomunikacjiwPetersburgu.
W1914zostałprezesemWydziałuGeografiiFizycznejRosyjskiegoTowarzystwa
Geograficznego,aw1915wiceprezesemSociétéGéologiquedeFrance,którego
członkiembyłod1889.W1917RadaRegencyjnawysunęłajegokandydaturęna
stanowiskodyrektoraPaństwowegoInstytutuGeologicznegowodrodzonejPol-
sce.Rewolucja1917uniemożliwiłamujednakpowrótdokraju.Dopierow1919
udałomusięprzekroczyćgranicę.PoprzybyciudoWarszawystanąłnaczelefirmy
braciNobelwMałopolsce(naterenachzauralskichkierowałjejprzedsięwzięcia-
miod1912),anastępniezapośrednictwemStanisławaKontkiewicza(starszego)
nawiązałkontaktzrektoremAkademiiGórniczo-HutniczejwKrakowie.W1920
zostałprezesemPolskiegoTowarzystwaGeologicznego.Wlatach1921-1935był
profesoremAkademiiGórniczo-Hutniczej.W1925narokpowierzonomupre-
zesuręPolskiegoTowarzystwaGeologicznego.W1935przeszedłnaemeryturę,
wyróżnionytytułemhonorowegodoktoraAkademii.W1938stanąłnaczelePań-
54
