Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nyminutami.Niemniej,wkażdymznichmożnawyczućgłosnadrzędny,
którydopełnianyjesttonamipobocznymi.obokksiążekipisarzy,którzy
należądogłównegonurtu(naprzykładolgaTokarczuk,AndrzejStasiuk,
MichałWitkowskiczyJerzyPilch),szukamprzetotakich,którzysytuują
sięnaobrzeżach(międzyinnymiMarekŁawrynowicz,PiotrBednarski,
WiolettaGrzegorzewska,AdamUbertowskilubMaciejGierszewski).
WefekciewPolifonii…znaleźlisięreprezentanciróżnychgeneracjitwór-
czychiodmiennychpraktykpisarskich.Intrygująmniezarównolepsze,
jakisłabszewarsztatowopropozycje,te,którezachwycają,ite,które
męczą,te,któreinspirują,ite,którestająsiępowodemzadumy,tebędące
wyzwaniemlekturowym,jakite,którychinterpretacjanieprzysparza
problemów.Tworzącindywidualnynzapislekturowychprzygód”3,sta-
ramsięunikaćhierarchizacji,choćmamświadomość,żejużsamwybór
lekturpodtakowąhierarchizacjępodpada.Złudzeniemjestmyślenie,
zgodniezktórymposzczególnetytułymogąistniećsamodzielnielub
równoprawnie.Większośćznichmocnobowiemzostałazakotwiczona
w(zwykletraumatycznych)doświadczeniachbliskichkażdemuczłowie-
kowi.Wrezultacieprozyodzwierciedlająnietylkokondycjęwspółczes-
negospołeczeństwa,alerównieżdiagnozująnaszentuiteraz”
.
3
R.ostaszewski:Etapy.Rozmowyzpisarzami(inietylko).olsztyn2008,s.6.
