Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.Wykraczającpozadotychczasowerozumieniepaństwaopiekuńczego?
25
50.i60.,kiedytoniedoborysiłyroboczejskłaniałyposzczególnekrajedo
opracowywaniasystemówAPRPnakierowanychnaprzekwalifikowywanieosób
bezrobotnychtak,abymogłybyćznowudostępnedlaprzemysłu;odpołowy
lat70.dopołowylat90.ubiegłegostulecia,kiedyAPRPwykazujątendencję
dobyciaalternatywądlazatrudnieniawobrębierynkupracy,orazodpołowy
lat90.doteraz,kiedypolitykajestskoncentrowanagłównienaaktywizacji,
toznaczy,połączeniunegatywnychipozytywnychelementówmotywujących
osobybezrobotnedopodejmowaniapracywwiększościniewymagającym
wysokichkwalifikacjisektorzeusług.Wnioski,jakiewyciągadotyczątego,że
programyzorientowanenainwestycjespołecznemająsilniejsząreprezentację
wewcześniejszejfazie,natomiastpóźniejszafazajestbardziejambiwalentna
wodniesieniudotejperspektywy.
WRozdziale8.MoiraNelsoniJohnStephenstestujązdolnośćstrategiiinwe-
stycjispołecznychdogenerowaniazatrudnienia,aszczególniepodejmowania
pracywysokiejjakości.Abytoosiągnąć,badająoniwpływstrategiiinwestycji
społecznych(wkwalifikacje)nazatrudnieniew17krajachOECD.Dowodzą,
żestopykrótkoterminowejzastępowalności,aktywnapolitykarynkupracy,
wydatkinaopiekędzienną,zasiłkichorobowe,wydatkinaedukacjęipoziom
wykształceniasąbardzomocnouzależnioneodpoziomówzatrudnienia,orazże
wszystkieztychstrategii–zawyjątkiemzasiłkówchorobowych–sąsilniepowią-
zanezpoziomamizatrudnieniawsektorzeusługwymagającychspecjalistycznej
wiedzy.Podrugie,wkwestiitego,czystrategieinwestycjispołecznychiwysokie
poziomykapitałuludzkiegosąpowiązaneztworzeniemnietylkowiększejliczby
miejscpracy,alemiejscpracydobrejjakości,rzeczywiścieznajdująonisilne,
choćwstępne,dowodypotwierdzającepozytywnyzwiązekmiędzystrategiami
inwestycjispołecznych,kapitałemludzkimizatrudnieniemwysokiejjakości.
WRozdziale9.Bengt-ÅkeLundvalliEdwardLorenzcharakteryzująnowy
kontekstekonomicznyjakonglobalizującągospodarkęwiedzy”(ang.globalising
learningeconomy),wktórejglobalnakonkurencjazwiększapotrzebęciągłegoroz-
wijaniaiodnawianiaumiejętnościikompetencji.Pokazują,żefirmy,wktórych
ciągłeuczeniesięiautonomiaprzybierajązorganizowanąformę,sąnajlepiej
przygotowanedonowegokontekstugospodarczego.Przekonują,żeludziepra-
cująiucząsięwcałkieminnysposóbwróżnychczęściachEuropy.WEuropie
Południowejstanowiskapracysąprostealboopartenazasadachtayloryzmu,
natomiaststanowiskawkrajachskandynawskichcechująsięwiększymdostępem
dokształceniasięidodowolnościdecyzjiwrealizacjizadań.Takieróżnice
zdająsięodzwierciedlaćrodzajwdrażanychstrategii.Wrozdzialetymautorzy
dowodzą,żeotwarteiegalitarnesystemykształceniaiszkoleńorazrynkipracy
cechującesiępołączeniemelastycznychformzatrudnieniazbezpieczeństwem
pracy(ang.flexicurity)stanowiąstrukturęinstytucjonalnąnarynkupracy,która
najlepiejwspierasystemgospodarkiopartynawiedzy.
