Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jospinemzlewicy.Oilejednaknazewnątrz,czyli
bezpośredniowpolitycezagranicznej,obajpolitycystarali
sięzachowaćjednomyślność,topewneograniczenie
społeczeństwafrancuskiego,aprzynajmniejjegoczęści,
wotwarciunaświatiwambicjachmiędzynarodowych,
mogłomiećnegatywnywpływnapolitykęzagraniczną
Francji,zwłaszczajeślichodzioaktywność
naszachownicymiędzynarodowej.Dominowałaobawa
przedkonsekwencjamiglobalizacji,budowyUnii
Europejskiejczyuważanązamiażdżącąsupremacją
amerykańską.Francjawykazywałainklinacjedoakcji
humanitarnychipotwierdzaniaminimalistycznejetyki
wstosunkachmiędzynarodowych.MichelGirarduważał,
żetenidealizm,chwalonyprzezśrodowiska
intelektualistów,którepowielająteorieoerozjipaństwa
narzeczinstytucjitransnarodowychcorazmniej
zrozumiałychikontrolowanych,niestanowizachęty
dorozwojuwielkiejpolitykizagranicznej81.
MinistersprawzagranicznychVédrinewgrudniu2000r.
zaprotestowałprzeciwkotakimpoglądom,osłabiającym
czytelnośćisłusznośćpolitykizagranicznejFrancji,
wartykulenałamach„LeMondeDiplomatique”
zatytułowanym
Prawodoingerencji,demokracja,sankcje.
Przebudowaćfrancuskąpolitykę
zagraniczną
.Zademonstrowanytamrealizmspotkałsię
zapelemznanegoekspertaodsprawFrancjiStanleya
Hoffmananałamach„ForeignAffairs”zsierpnia2001r.
owięcej
idealpolitik
wministerialnej„koncepcji
narodowejambicji”.Zainteresowaniespołeczeństwa
obywatelskiegoweFrancjipolitykązagranicznąwywołuje
raczejnapięciawstosunkachześrodowiskiemQuai
d’Orsayniżwzajemnezrozumienie.Gdywkwietniu
2001r.„LeMonde”opublikowałserięartykułów
zatytułowaną
AquoisertleQuaid’Orsay
(Czemusłuży
Quaid’Orsay)wywołałotożywąreakcjęwMSZ82.
Innifrancuscyanalitycy,KessleriCharillon,zwracali
uwagęnauderzającykontrastmiędzy,zjednejstrony,
francuskąwolą,ciąglepotwierdzaną,zachowaniamiejsca
wdyplomacjiświatoweji,zdrugiej,stałymspadkiem
