Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ANEGDOTA,DOWCiP,KAWAŁJAKOźRóDŁAEDUKACJiOPOLSCELUDOWEJ
17
elementaminadajejejkolorytizachęcadopoznaniahistorycznegokontekstu.
Kiedyjeszczenauczycielpotrafiposłużyćsięhumoremnalekcjiwumiejętny
sposób,uczniowieosiągająlepszeefektywopanowaniuwiedzyhistorycznej.
Dydaktycyhistoriizwracająuwagę,żeanegdota,karykaturaczyżartmogąsta-
nowićdobryprzerywniknalekcji,podczasktórejomawianesąskomplikowane
treści,równiedobrzesprawdzająsięjakoelementwprowadzającydolekcji
lubpodsumowanie.Niestety,jakpokazująprzywołanewcześniejobserwacje
ibadania,większośćnauczycielisceptycznieodnosisiędowykorzystywania
nalekcjachakcentówhumorystycznych
14
.Itrudnomiećotodonichpretensje,
gdyżwprowadzenieelementówhumoruhistorycznegotozadanietrudneiwy-
magająceodnauczycielanietylkowiedzy.Wbardzoograniczonymzakresie
ułatwiająimtopodręcznikidonauczaniahistorii,wktórychakcentyhumo-
rystycznewystępująpraktycznietylkojakorysunkisatyryczneikarykatury.
Dowyjątkównależąopracowania,wktórychprzytoczonazostałaanegdota
historyczna,niewspominającodowcipiepolitycznymczyobyczajowym.Sytu-
acjęnieznacznietylkopoprawiająpomocedydaktyczne,wtymwydawnictwa
źródłowe
15.
Takwięcstosunkowonieliczneelementyhumorupojawiającesięnalek-
cjachhistoriitonietyleefektichograniczonejliczbyczyproblemuzdotarciem
donich,ileświadomejpostawynauczycieli,którzywmateriiichwykorzys-
tanianalekcjinieczująsięzbytmocni
16.Usprawiedliwieniemprzynajmniej
częściznichmożebyćfakt,żeichcharakteriosobowośćsprawiają,iżrównież
pozasaląlekcyjną,np.wznacznieluźniejszejatmosferze,choćbypodczas
towarzyskichspotkań,nieprzytaczająanegdotaninieopowiadajądowcipów.
Takieosobybezwątpieniatrafnieoceniająswojemożliwości.Niewchodząc
wobcądlasiebiekonwencjęprowadzenialekcji,unikająsytuacji,wktórych
samimoglibystaćsiębohateramianegdotiżartów—jakoci,którzypró-
bująbyćdowcipniizabawni,choćzupełnieimtoniewychodzi
17.Dotykając
14B.Kubis,A.Suchoński:Możliwościwykorzystaniaelementówhumoruł,s.38.
15Wtejgrupiechlubnymwyjątkiemmożebyćczterotomowywybórtekstówźródłowych
opracowanyprzezMelanięSobańską-BondarukiStanisławaBogusławaLenarda.Tom
czwartypoświęconyjestwcałościXXstuleciu.
16Trafnieopisanyproblemujęłaprzywołanajużautorkahasłapoświęconegoanegdocie
wnauczaniuhistorii,którazwróciłauwagę,żewykorzystanieanegdotyihumorunie
jestłatwymzabiegiemdydaktycznym,gdyżwymagaodnauczycielapewnychosobistych
predyspozycjiipamiętaniaowiążącymsięztympotencjalnymzagrożeniu.B.Jakubow-
ska:Anegdotaihumorwnauczaniuł,s.12.
17Osobom,którewedukacjihistorycznejhumorwykorzystująwnadmiarze,choćjestto
zjawiskobardzorzadkie,wartozacytowaćsłowaszperacza-humorystyAmbrożegoGra-
bowskiego,którystwierdził,żen[ł]anegdotystosowanewnadmiarzejakimbir,pieprz
