Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENIE
PROBLEMYRECEPCJITEATRÓW
ORIENTALNYCH
Pracanadksiążkąmiałabyćdlamnieswegorodzaju
odpoczynkiem.Chciałemotworzyćjakąśnieznanąlub
małoznanąperspektywę,wejśćwinnyświatniżten,
którymzajmowałemsiędotychczas.Jednakrezultatbył
zgołaparadoksalny.Okazałosię,żeukrytysens
iznaczenietejpracynadawałmójosobistymitJerzego
Grotowskiego,odktóregozamierzałemsięnatenczas
uwolnić,aprzynajmniejoddalić.Nadalpozostawałem
wrelacjiznimijegodziełem.
Sprzyjałytemurównieżokoliczności.Naprzykład
niemalżenasamymkońcuposzukiwańdokładnie
zdarzyłosięto28czerwca2007rokuodnalazłem
wdomuprofesoraKazimierzaGrotowskiegowTarnawie
podTarnowemnotesautora
Kuteatrowiubogiemu
zzapiskamizpobytuwChinachlatem1962roku
nazwałemgo„Dziennikiemchińskim”.Znajdowałsię
onwjednymzośmiudużychkartonów,wypełnionych
dokumentami,notatkami,listami,fotografiami,
książkami.Tenosobistyzbiór,októrymchybaniktnie
wiedział,JerzyGrotowskiprzekazałswojemubratu,gdy
zdecydowałsięopuścićkrajprzezćwierćwiekubył
onprzechowywanywstodole.Odnalazłemtamrównież
jego„notatkioinicjacji”,powstałewpodrzeszowskiejwsi
Nienadówka,gdymiałokołodziesięciulat.Byłtoczas
wojny.
Niewątpliwiemaracjęabsolwentkawarszawskiej
indologiiKarynaDylewska:„Stanbadańnadtwórczością
JerzegoGrotowskiegowciążwskazujenapewneluki;
jednąznajdotkliwszychjestbrakkompetentnego
opracowaniawątkówindyjskichobecnychwjegodziele.
ZwiązkimyśliartystycznejGrotowskiegoztradycją
indyjskąjakdotądniestanowiłyodrębnegoprzedmiotu
badań.Wieluinterpretatorówpodkreślaznaczenie