Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PawełDybel
Wynikastąd,żekrytykliteracki,którychciałbyoddaćsprawiedli-
wośćzłożonościtejrelacji,winienzjednejstronyzająćwobeclitera-
turypozycjępodobnądotej,jakąanalitykzajmujewobecpacjenta,
awięcgraćrolępodmiotuwiedzy.Zarazemjednakpozycjaliterac-
kiegotekstuniejestpozycjąpacjentawanalizie,gdyżtekstliteracki
mastatus
Dpodmiotu,októrymzakładasię,żewie”-miejsca,gdzieosadzony
jestsens,wiedzanatematsensu.Wodniesieniudotekstukrytyklite-
rackizajmujezatemjednocześniepozycjępsychoanalityka(wrelacji
interpretacji)ipozycjępacjenta(wrelacjiprzeniesienia).Dlatego
poddaniepsychoanalizyliterackiejperspektywiemazkonieczności
efektsubwersywnynaprostąopozycję,wramachktórejpsychoana-
lizatraktujeliteraturęjakoswojegoinnego,jakoobiektinterpretacji
40
.
Innymisłowy,krytykliterackiposługującysięteoriąpsychoana-
litycznąstarasięwswoimpodejściudotekstupołączyćdwie,
zdawałobysię,wykluczającesięnawzajempostawy:analitykajako
podmiotuwiedzyipacjenta-równieżjakopodmiotuwiedzy.
Tekstliterackiprzestajebyćdlańwyłącznieobiekteminterpretacji,
alezostajerozpoznanyjakoźródłosensu,jakopacjent-podmiot
inspirujeinterpretację.
Odwrócenietradycyjnejperspektywyinterpretacyjnejpoprzez
nadaniepierwszeństwaperspektywieliterackiejprowadziautorkę
dopodważeniautartegopodejściabadawczegopolegającegona
aplikacjiliteraturydopsychoanalizy.Metodaaplikacji-twierdzi
Felman-zostajezastąpionaprzezmetodęimplikacji.Roląinter-
pretatoraniejestjuż
40
Tamże,s.7-8.
38
