Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PawełDybel
Wynikastąd,żeniesposóbwytyczyćwyraźnychgranicmię-
dzyliteraturąipsychoanalizą,gdyżjakkolwiekichdyskursysię
różnią,toichpolazachodzączęściowonasiebie.Ostatecznie
psychoanalizailiteraturapozostajązesobąwstosunkutakim,
wjakimświadomośćpozostajeznieświadomym.Literaturajest
nieświadomympsychoanalizyiviceversa.Tozaśznaczy,żelitera-
turajestzracjiswegogłębokiegopokrewieństwazpsychoanalizą
znaturyrzeczytym,cowpsychoanalizienie-myślane(unthought)
icopomyślanebyćniemoże.LiteraturastanowiDodniesioną
dosiebiesubwersywnąślepąplamkę[self-subversiveblindspot]”43
psychoanalizy,zajmujewniejmiejscetakistotneizarazemintym-
ne,żepozostajeonowjejobrębieniewidoczne.Literaturajest
Dprze(d)sądem”psychoanalizy,takdalecedlaniejkonstytutyw-
nymiosadzonymwjejwnętrzu,żeniemożeonwżadensposób
zostaćwniejrozpoznany,uprzedmiotowionyipoddanyrefleksji.
Literaturainherentnieskładasięnapsychoanalitycznośćpsycho-
analizy,takiżjejwyodrębnienieztejostatniejijakakolwieknad
niąrefleksjasąniemożliwe.
8
Felmanwychodziwswoichrozważaniachnatematrelacjimiędzy
psychoanaliząiliteraturązzałożeniarównorzędnościichodmien-
nychdyskursówigłoszonejprzezniewiedzynatematludzkiej
psychiki.Jakkolwiekzatempostaćichdyskursówiprzekazywana
wnichwiedzaróżniąsięodsiebie,zarazemżadnaznichniemoże
zgłaszaćwobecdrugiejstronyroszczeniawystępowaniawroli
dominującegopodmiotu.Dlategodaleceupraszczającyokazujesię
43
Tamże.
40
