Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wędrówkalatem
„Czemuśtakilakoniczny?Niecieszycięjużśpiew?
Wmłodości,wdniachnadziei
Nigdyniechciałeśkończyć,
Twapieśńnieznałakresu”
Hölderlin
.
dlaAnnieiRolanda
Jesttylewspomnieńztylulat,żeitolatowkońcuprzybywa.
Jaskółkimuskająskrzydłamiziemię,chłopkagłośnopoganiakrowy.
Południowegodziny,itaksamodalejdojesieni.
Kolcolistyiwrzosowiskaukładająsiękolorystyczniezniebem.
Kobietaprzynosichleb,mężczyznawinoiniemasztunicdogadania.
Słupy,afisze,transformatory:krajobrazapolitycznynieistnieje.
KiedynaAniołPańskiwpołudniedzwonią,mnietakżezachciewasięwyć.
Domzzamkniętymiokiennicamiionnapewnomiałszczęśliwedni.
Rozgrzananocąkotkarozpalićmożenawetateistów.
Niewszystkieplastikowetorbylecądonieba.
Milionyprzerażonychzwierzątwypełnianasibalsamuje.
Śpiewdrozda,jakbymojamatkawróciłazzaświatów.
Bukiniebukżyjąsobierazemwzgodzie.
NakolanachwykopującziemniakiiśpiewającszlagierBambino.
7