Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Z.Janiszewska-Nieścioruk(red.nauk.),Problemyedukacjiintegracyjnejdzieciimłodzieży...,Kraków2007
ISBN:978-83-7850-216-6,©byOficynaWydawnicza„Impuls”2007
DylematyintegracyjnegokształceniadzieciimłodzieżyzniepełnosprawnoĂcią19
Jakizakresspecjalnejpomocypedagogicznejpowinni
uzyskiwaćuczniowieniepełnosprawnikształceni
wwarunkachintegracyjnych?
Kontrowersjenatematniezbędnegozakresuwsparciaspecjalnegowy-
nikajązdwóchodrębnychkoncepcjikształceniaintegracyjnego.Pierw-
szazakładakoniecznośćzorganizowaniadzieciomniepełnosprawnym
szczególnychwarunkówuczeniasięizapewnieniaimszerokiegozakresu
pomocy,ażpostałąobecnośćdwóchnauczycieliwklasie.Zgodnieztą
koncepcjąuczeń,uktóregozdiagnozowanoniepełnosprawność,wymaga
specjalnegoprogramukształcenia,innegoniżpozostałedzieciwklasie.
Skorozaśtreściprogramowesąodrębne,topojawiasięnaturalnapotrzeba
realizowaniaichwspecjalnychformachorganizacyjnych,przypomocy
wyspecjalizowanegopersonelu.Tendodatkowypersoneljestpotrzebny
nietylkodorealizacjizajęćzzakresulogopedii,rehabilitacjifizycznej
czyreedukacji,aletakżedospecjalnegokształcenia,któremożebyć
prowadzonewnormalnejklasieszkolnejlubpozanią(Szumski,2006).
Stwierdzonojednak,żeobecnośćwklasachintegracyjnychpedagogów
specjalnychiinnychspecjalistówzachęcapozostałychnauczycielido
przekazywaniaimtrudnychuczniów.Nauczycieleciuważają,żeobecni
wszkoleekspercinajlepiejzdiagnozująwystępująceuuczniaproblemy,
opracująprogramdziałańnaprawczychizapewniąodpowiednieusługi
edukacyjne.Wkonsekwencjiwszkołachmasowychzwiększasięliczba
uczniów,którzymająorzeczeniaoniepełnosprawnościorazindywidu-
alneprogramynauczaniaiktórzycorazwięcejczasuwszkolespędzają
podopiekąpedagogówspecjalnych1.Zatemnieuzasadnionyjestpogląd,
żewprowadzeniedoszkółogólnodostępnychdodatkowychnauczycieli,
specjalnychrozwiązańmetodycznychispecjalistycznegosprzętuzapew-
nirozwójkształcenianiesegregacyjnego.Przeciwnie-tworzenienate-
renieszkółogólnodostępnychrozbudowanychformpomocyspecjalnej
1NaprzykładwPolscewrokuszkolnym1996/1997nauczaniemintegracyjnymobjętych
było3082uczniówniepełnosprawnych,cowymagałozatrudnienia577dodatkowychspecja-
listów(nieliczącpersonelumedycznego).Zatemprzeciętniejednatakaosobazapewniała
odpowiedniewarunkidouczeniasię5uczniom.Wrokuszkolnym1998/1999wskaźnikten
obniżyłsiędookoło4uczniównajednegospecjalistę(Bogucka,2000).Dlaporównaniaiwe
Włoszech,gdzienauczanieintegracyjnejestpowszechne,wrokuszkolnym1997/1998na
117643uczniówniepełnosprawnychzatrudnionychbyło59000nauczycieliwspomagają-
cych,cooznacza,żejedenopiekowałsiędwomauczniami(Szumski,2006).
