Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
MichaelSwaine
Wtejksiążcepokazanopodejściedoparadygmatuprogramowaniafunkcyjnego
wpięciuróżnychjęzykach.Kolejnerozdziałyzostałynapisaneprzezekspertów
wzakresietychjęzykówipojawiłysiępierwotniejakoartykuływczasopiśmie
PragPub.Poopublikowaniuniemalstuwydańczasopismastałosięjasne,że
dysponujemybogactweminformacjioprogramowaniufunkcyjnymizdecydo-
waliśmy,żenajlepszeartykułyzłożąsięnaciekawąksiążkę.
Programowaniefunkcyjnejestjednymzgłównychparadygmatówprogramo-
wania.Podchodzimywnimdoobliczeńjakodowyznaczaniawartościfunkcji
matematycznych,wmiaręmożliwościunikajączmianystanuimutowalnych
danych.
Wrozmowachoprogramowaniufunkcyjnymzawszepojawiająsięokreślone
pojęciaizagadnienia:rekurencja,leniweobliczenia,przezroczystośćodwołań,
eliminowanieefektówubocznych,funkcjejakoobiektypierwszejklasy,funkcje
wyższegorzędu,rozwijanie(currying),dopasowywaniedowzorców.Auto-
rzyporuszająwszystkietetematy,spoglądającnaniezperspektywyróżnych
języków.
Aleprogramowaniefunkcyjnetoniejestpodejścietypuuwszystkoalbonic”.
Całkiemsensownejestnapisaniekoduimperatywnego,którywykorzystuje
niektóretechnikifunkcyjne,praktykiistrukturydanych.Doprzyjęciajest
łączenieidopasowywaniestyli,aniektórejęzykiprogramowaniasązaprojek-
towanejakohybrydy,pozwalającnaużywaniestylu,którynajlepiejpasujedo
naszychbieżącychpotrzeb–naprzykładScala,MathematicalubSwift.Autorzy
analizująwksiążceteróżnepodejścia,amysamimożemyzdecydować,co
namnajbardziejodpowiada.
