Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
szczęśliwa.Zbutami,bezbutów,zwiankiem,wwelonie,zbiałąróżą
wplecionąwewłosy…
–Jaksięczujeszwtejkreacji?–zapytałFilippomiędzyjednym
adrugimzdjęciem.
–Cudownie.
–Takmiałobyć…Wyglądaszwspaniale.Wyśniona,wymarzona,
powabna,delikatna,piękna…Obiecujesz,mamisziczarujesz…Nikt
cisięnieoprze.Ażmniezazdrośćzżera.Szkoda,żespotkałemcię
zapóźno.
Poczułamsięwyjątkowo.CzarodziejztegoFilipa.Pasujeidealnie
doswojegozawodu.Chociażkiedytrafiłamtuporazpierwszy,byłam
bardzozdziwiona,żesklepzsukniamiślubnymiprowadzimężczyzna.
–Szkoda,żespotkaliśmysięzapóźno–powtórzyłFilip.
–Touroktwojegozawodu–roześmiałamsię.–Poznajesz
dziewczynytużprzedślubem.Zawszejestzapóźno.
–Powąchajróżę!–zmieniłtemat.–Wyobraźsobie,żetonie
pojedynczaróża,aślubnawiązanka,wktórąchceszwtulićtwarz,żeby
ukryćłzywzruszenia…Zjakichkwiatówbędzietwójbukiet?–zapytał
niespodziewanie.
–Zbiało-seledynowycheustom.
–Biało-seledynowych?–Spojrzałnamnieuważniej.
Przymrużyłoczyizacząłmisięprzyglądać.Jegowzrokspoczął
nachwilęnamoichwłosach,ześlizgnąłsięnaramiona,omiótłbiust,
powędrowałwdółpozwojachtiuluiszyfonu.
–Zaufajmi,lepiejbędąpasowałysubtelnieróżowe.
–Różowe?–zapytałamzaskoczona.–Dlaczegoróżowe?
–Dodadząciblasku,złamiąbielsukni,podkreśląkolorust
–wymieniłjednymtchem.–Odbijąsięciepłymblaskiem
napoliczkach.Sąsubtelne,aleniemdłe.Tymaszuwodzićiczarować,
pomimożebędzieszwbiałejsukni…Dotegopojedynczykwiat
