Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
etycznym”11.Właśniewtejperspektywieomawiane
–ioceniane–sąkolejnezjawiskaartystycznedekady,
aletakże,coznamienne,postawyuczestnikówtych
procesów.
Zarysowanetupodobieństwopowodowało,
żeksiążkiPiotrowskiegoiWojciechowskiego,choć
zupełnieinne,znakomiciesiędopełniały,pracując
nasiebiewzajemnie.
Dekada
zasprawąnarracyjnego
cięciawyrażonegojużwtytulewyraźnieseparowała
„konformistyczne”lata70.od„zaangażowanych”lat80.
Zkoleiksiążka
Czassmutku,czasnadziei
ustanawiała
kanonsztukiostatniejdekadyPRL,zagłówne
kryteriumprzyjmująctenczyinnyrodzaj
„opozycyjności”wobecsystemu.Niebędzieprzesadą
stwierdzenie,żemamytudoczynieniazawersem
irewersem,czerniąibielą;takienapięcierysuje
zresztąwzakończeniu
Dekady
samPiotrowski.Wtym
ujęciusztukaepokiGierka–scharakteryzowanajako
miałka,łatwaipłytka–stawałasię„naturalnym”tłem
dlatwórczościnastępnegodziesięciolecia:wzniosłej,
patriotycznej,niezależnej.Nieprzypadkowoobieksiążki
łączymotywsztukiprzykościelnej.Wojciechowskinurt
tenzasadniczodowartościowywał,Piotrowskinatomiast
kwestionowałjegopoziomartystyczny.Nietojest
jednaknajważniejsze,leczuznanieprzezautora
Znaczeńmodernizmu
,żechociażbyłatosztuka
nieudana,tojednak„słuszna”wwymiarze
zaangażowaniamoralnego.
KsiążkiWojciechowskiegoiPiotrowskiego
tonajbardziejwyraziste,aleoczywiścieniejedyne
